Problemləri həll etmədəki məharəti
O, ən dolaşıq məsələləri həll etməkdə mahir idi. Yeri gələndə işləri asanlıqla yoluna qoyur, yeri gələndə də aslanlar kimi kükrəyir, düşmənin ürəyinə qorxu salırdı. Hətta adı belə məsələlərin həlli üçün yetərli idi.
Saqiflilər rahat durmur, yanlış əməlləri ilə əmin-amanlığa xələl gətirirdilər. Allah Rəsulu Hz. Əlini nəzərdə tutaraq onlara belə bir xəbər göndərdi:
– Ya əməllərinizdən əl çəkin, ya da üstünüzə elə bir adam göndərim ki, boynunuzu vurub ailələrini əsarət altına alsın, mal-mülkünüzü qənimət götürsün.
Hz. Əlinin adı kifayət eləmişdi saqiflilərə.. Dərhal özlərini yığışdırmışdırlar.
Növbə Müsəlmanlar üçün daimi təhlükə mənbəyi olan Xeybərə çatmışdı.
Qala mühasirəyə alınsa da, təslim olmurdu. Amma gec-tez bura da təslim olmalı idi, olacaqdı da. Vaxt yaxınlaşmışdı və Allah Rəsulu (s.ə.s.):
– Sabah bayrağı elə bir adama verəcəyəm ki, Allah onun əli ilə bizə fəth bəxş edəcək. O, Allah və Rəsulunu, Allah və Rəsulu da onu çox sevir, – buyurdu. Bundan böyük məqam və şərəf ola bilərdimi? Əliyə “Murtəza” ünvanını gətirən bir seçimdi bu. Həyatı boyunca əmirlikdən, məmurluqdan qaçan ən böyük səhabələr belə o gün:
– Vallah, ömrümdə heç vaxt ogünkü qədər əmirlik arzulamadım. Amma O gün Allah Rəsulunun məni göstərib: “Bax, filasnkəs!” deməsini çox arzu etdim, – demişdi.
O gecə gözlərə yuxu girmirdi, hər kəs bu “sevgili” olmağı arzu edir, xəyallar qurur, sabah bayrağın almağı gözləyirdi. Sabah oldu və gözlənilən an gəldi. Allah Rəsulunun gözləri bir adamı axtarırdı. Amma Axtardığı adam orda deyildi.
– Əli haradadır? – deyə soruşdu. Xəbər çatıb Əli hüzura gələndə:
– Bax budur axtardığım adam, – dedi.
O gün Əlinin gözləri ağrıyırdı. Peyğəmbərimiz əvvəlcə onun gözlərini mübarək tüpürcəyi ilə sığalladı. Ardından da bayrağı təslim etdi. Əli kimi igidi taqətdən salan göz ağrılarından artıq əsər-əlamət yox idi və vəfatına qədər belə bir xəstəliyə tutulmayacaqdı.
Bayrağı tərəddüdsüz aldı və irəliləməyə başladı. Allah Rəsulu bir işi əmr edən yerdə tərəddüd edib geri dönmək yox idi. İrəliləyə-irəliləyə soruşdu Rəsulullahdan:
– Onlar da bizim kimi müsəlman olana qədər vuruşacağıq?
Rəsulullah əvvəlcə onları İslama dəvət etməyi əmr buyurur, hətta döyüş vaxtı belə əsas məqsədin insanları Allaha qulluğa çağırmaq olduğunu bildirir:
– Allaha and olsun ki, Allah-Təalanın onların bircə nəfərini belə sənin əlinlə hidayətə çatdırması sənin üçün vadilər dolusu qırmızı dəvələrə sahib olub Allah yolunda verməkdən daha xeyirlidir.
Elə o gün döyüş başladı. Xeybərin də öz əfsanəvi qəhrəmanları vardı.
Əvvəlcə Mehrab adlı igidi Əlinin önünə çıxardılar. Hz. Əli üçün bu, o qədər çətin olmadı. Bir həmlə ilə onun işini bitirdi. Bunu görən Allah Rəsulu (s.ə.s.) sevinərək yanındakılara səsləndi:
– Sevinin, Xeybərin fəthi asanlaşdı.
O gün Xeybər bir çox qəhrəmanlıqlara şahid oldu. Döyüşün gedişatında qalxanı düşən Hz. Əli əlinə keçirdiyi bir qala qapısından qalxan kimi istifadə etmiş, beləcə axşama qədər vuruşmuşdu. Hətta döyüşdən sonra bu qapını qırx kişi ancaq qaldıra bilmişdi.
