Səhabələr

Əbu Talibi İslama Dəvət Cəhdləri

Bu vaxt Əbu Cəhil hamını şahid tutaraq dünən verdiyi sözü yerinə yetirmək üçün fürsət axtarırdı. Nəhayət, o, hərəkətə gəlib Allah Rəsuluna tərəf getməyə başlayır. Ancaq Əbu Cəhil bir anda heç kimin gözləmədiyi halda geri çəkilir və əli ilə özünü nədənsə qoruya-qoruya qorxub gəldiyi tərəfə qaçır. Bu əsnada əlində-ovcunda nə vardısa, hamısını bir tərəfə tullamış, qorxudan üzünün rəngi qaçmışdı. Diqqətlə baxırdılar, amma onun qorxub qaçmasına səbəb olan heç bir şey görə bilmirdilər. Çünki namaz qılmağa davam edən Məhəmmədül-Əmin heç vəziyyətini də dəyişməmişdi, O baş verən hadisələrdən sanki xəbərsiz idi və səmimi-qəlbdən ibadəti ilə məşğul idi. Məsələnin əsl mahiyyətini öyrənmək üçün soruşurlar:

− Ey Əbal Hakəm, sənə nə olub, niyə qaçırsan?

Qorxudan rəngi qaçmış Əbu Cəhil etdiyinə peşman-peşman cavab verir:

− Eynilə dünən sizə dediklərimi etmək üçün Ona yaxınlaşanda qəfildən qarşıma böyük bir dəvə çıxdı. Onun kimi nəhəng, onun kimi hirsli halda üstümə gələn və onun kimi dırnaqları ilə məni parçalamaq istəyən dəvəni bu günə kimi heç görmədim. Əgər qayıtmasaydım, məni parçalayacaqdı.

Daha sonra bunun əsl mahiyyətini Allah Rəsulundan soruşurlar. Rəsulullah belə buyurur:

−Bu, Cəbrail idi, əgər bir az da yaxınlaşsaydı, onun işini bitirəcəkdi.[21]

 
[1]. İbn İshak, Sire, 2/135
[2]. İbn Hişam, Sire, 2/101
[3]. Bax: ibn Hişam, Sire, 2/104
[4]. Bax: “Hud” surəsi, 11/27.
[5]. Bax: “Əraf” surəsi, 7/169.
[6]. Bax: “Bəqərə” surəsi, 2/80.
[7]. Bax: “Bəqərə” surəsi, 2/111; “Maidə” surəsi, 5/18.
[8]. Bax: “Ənam” surəsi, 6/52; “Kəhf’ surəsi, 18/28.
[9]. Bax: “Məaric” surəsi, 70/36-39.
[10]. Bax: “Kövsər” surəsi, 108/1-3.
[11]. Sonralar adı çəkilən şəxslərdən yalnız Hakəm ibn Əbil As müsəlman olmuşdu.
[12]. Halebi, Sire, 1/474
[13]. Başqa bir rəvayətdə bu hadisə Kəbədə cərəyan edir və baş rolda Əbu Cəhildir. Bax: Maverdi, A’lamu’n-Nübüvve, 1/142
[14]. Başqa bir rəvayətdə “ Yusuf illəri kimi Mudara qıtlıq və çətin əzabını göndər” şəklində bir əlavə də var. Bax: Ayni, Umdetü’l-Kari, 7/26
[15]. O gün bu hadisəyə şahid olan və əlindən bir şey gəlməyən Abdullah ibn Məsud (r.a.) Peğəmbərimizin bəddua etdiyi yeddinci adı xatırlaya bilmədiyini deyir, and içərək bu adamların hamısının ilk hərbi qarşılaşma olan Bədirdə öldüyünü söyləyir. Bax: Halebi, Sire, 1/470)
[16]. Ayni, Umdetü’l-Kari, 2/175
[17]. Bax: “Huməzə” surəsi, 104/1-9.
[18]. Bax: İbn Kesir, el-Bidaye ve’n-Nihaye, 2/51
[19]. Bax: “Qiyamə” surəsi, 75/33, 34, 35.
[20]. Bax: “Ələq” surəsi, 96/17, 18.
[21]. Bax: İbn Kesir, el-Bidaye ven-Nihaye, 3/43; Kaydı İyaz Şifa, 1/688 və b. Başqa bir rəvayətdə Əbu Cəhil: “Bir anda mənimlə onun arasında içində nəhəng alovlar olan böyük bir xəndək meydana gəldi. Sanki, ağzını açıb məni udacaqdı!” –  deyir. Buna müqabil Peğəmbərimiz də: “Əgər mənə bir az da yaxınlaşsa idi, mələklər onu parça-parça edəcəkdi!” – buyurur və möminlərin mənəvi qüvvələrini daha da möhkəmləndirirdi. Əbu Cəhlin Peğəmbərimizi öldürmək qəsdilə Onun üstünə yeriməsi ilə bağlı fərqli rəvayətlər vardır. Bunlar, çox güman ki, həm müxtəlif zamanlarda, həm də bir dəfə cərəyan etmiş bu hadisəni izləyən hər bir insanın öz müşahidələrinə uyğun danışmasından meydana gəlmişdir. Buna görə də biz mümkün qədər rəvayətləri birləşdirib verməyə çalışdıq.
Davamı: 1 2 3 4 5 6 7