Səhabələr

Ən öndəkilər

− Mən ticarətlə məşğul olurdum. Bir həcc mövsümündə Məkkəyə gəlmişdim. Abbas ibn Abdulmuttalib köhnə dostum idi. Onunla alış-veriş edərdim. Onun harada olduğunu soruşub, Minada olduğunu öyrənən kimi birbaşa oraya getdim. Nəhayət, axtarıb tapdım. Bir müddət oturub hal-əhval tutduq. Biz söhbət edərkən ora bir nəfər gəldi. Əvvəlcə günəşə baxdı və sonra da gözləməyə başladı. Elə günəş üfüqdən əyilmişdi ki, qalxdı və namaza durdu. Sonra bir qadın gəldi, o da namaza durdu. Daha sonra bir uşaq özünü yetirdi və o da onlarla birlikdə namaz qılmağa başladı. Abbasdan soruşdum:

− Ey Abbas, bu nədir? Bu, təzə dindir?

− Bu, Abdullahın oğlu Məhəmməddir. Allahın Onu peyğəmbər göndərdiyini deyir, Kisra və Qeysər saraylarının üzünə açılacağını sanır. Qadın da Ona ilk inanan insan Huveylidin qızı Xədicədir. Uşaq isə Əbu Talibin oğlu Əlidir. Əmisinin oğlu və Ona ilk inananlardandır.[5]

Zeyd ibn Harisənin gəlişi

Bir gün bu evin bir başqa sakini  Zeyd ibn Harisə Peyğəmbərimizin hüzuruna girir. Bəli, o da bəzi yeniliklərin olduğunu hiss edirdi, amma hələ bunun mahiyyətinə varmamışdı. Nə Məhəmmədül-Əmini, nə də xanımı Xədicəni belə görmüşdü: öndə Peyğəmbərimiz, Onun arxasında da əziz həyat yoldaşı Hz. Xədicə ayaq üstə durur və o günədək heç vaxt eşitmədiyi sözlər söyləyirdilər. Onları bir müddət gözləyir. Hər ikisi namaz qılırdı. Heyrət və təəccüb içində rüku və səcdələrin seyrinə dalır bir müddət...[6]  Namazlarını qurtaran kimi Allah Rəsulundan nə etdiklərini soruşur... Artıq vaxt gəlib çatmışdı, Zeydi də qarşısında oturdurub şəfqət dolu bir ata nəfəsi ilə baş verənləri bir-bir danışır... Ardınca Zeydə Qurandan bəzi ayələr oxuyur və onu da açıq şəkildə imana dəvət edir...