Ən öndəkilər

Məhəmmədül-Əmin ondan bir şey istəyər, Zeyd də yerinə yetirməzdimi? Onun yolunda anası və atası ilə məsud yaşamaqdan vaz keçmiş, vəhydən əvvəlki hal və hərəkətlərinin vurğunu olmuşdu. İndi isə həyatına yeni bir istiqamət verən və həm dünya səadətinə, həm də ölümdən sonrakı xoşbəxtliyinə aparan bir dəvətlə qarşı-qarşıya idi. Ən əhəmiyyətlisi də dəvəti edən − könlünün gülü, Allahın da Rəsulu idi... Elə oradaca bütün qəlbi ilə tövhid kəlmələrini söyləyir, Hz. Xədicə və Hz. Əlinin ardınca iman karvanına qoşulur... Beləcə, o da insanları Allaha dəvət etmək məsələsində Hz. Əli ilə birlikdə Peyğəmbərimizin ən sadiq dostlarından olur.

Əbu Bəkrin təslimiyyəti

Bu vaxtlar Əbu Bəkir ticarət məqsədilə Yəmənə getmiş və uzun sürən səfərdən sonra Məkkəyə qayıdırdı. O dövrün Məkkəsində Əbu Bəkir imkanlı, mötəbər bir adam idi. Məkkəlilər diyət (qan pulu) və mirasla bağlı problemlərini onsuz həll etməz, bir dediyini iki etməzdilər. Məkkəyə yaxınlaşanda Uqbə ibn Əbi Muayt, Şeybə, Rabiə, Əbu Cəhil və Əbul Baxtəri kimi Qureyş böyüklərinin onu gözlədiyini görür. Onların duruşunda xeyir əlamətləri yox idi. Yəqin idi ki, Əbu Bəkrin Məkkədə olmadığı vaxtlarda burada mühüm hadisələr olmuşdu. Odur ki, təlaşla: