Əqabə Beyətləri

Musabın o qədər gözəl təmsil etmə qabiliyyəti var idi ki... Görənlər heyran olurdu. İxlası, səmimiyyəti, təvazökarlığı və gözəl əxlaqı ilə qısa müddətdə mədinəlilərin diqqətini cəlb etmişdi... Hər gün Mədinə əyanlarından biri Musabın yanına gəlir və o da onlara dinin incəliklərini başa salırdı. Himmətini (səy və cəhdlərini) Mədinəyə həsr etmiş, sanki təkbaşına bir ümmət halına gəlmişdi.

Əlbəttə, bu yolda çətinliklərlə də üzləşirdi... Bütün bunlar tanış hadisələr idi. Şəxsən Məkkədə ən çox əziyyət çəkən Allah Rəsulu (s.ə.s.) deyildimi? Çünki heç kim asanlıqla “təslim” olmaq istəmirdi. Amma Musabın yanına əlində qılıncla gələnlər imanla qayıdırdılar. Hz. Musab onun üstünə qəzəblə gələn yaxın gələcəyin böyük səhabələrinə qarşı elə mülayim davranırdı ki, ən qaba adam da onun bu yumşaq hərəkətlərinə uzun müddət tab gətirə bilmir və çox keçmədən gəlib təslim olurdu.

− Əvvəlcə gəl mənə qulaq as. Sonra istəyirsən, boynumu vur. Allaha and olsun ki, sənə qarşı çıxmayacağam, − deyirdi Musab. Bəli, dünya həyatına əhəmiyyət verməyən və bütün məqsədi insanlara həqiqəti çatdırmaq olan bu cür şəxsiyyətin qarşısında buzlar yavaş-yavaş əriyir və Hz. Musabın ətrafındakı iman həlqəsi gündən-günə bir az da genişlənirdi.

Bir gün Əsad ibn Zürarə onu qohumlarının yaşadığı məhəlləyə aparır. Bir quyunun yanına gəlib orada otururlar. Onların gəldiyini eşidən əyanlardan Sad ibn Muaz və Üseyd ibn Hudayr baş verən hadisələrdən narahat olur və öz aralarında bu məsələni müzakirə etməyə başlayırlar. Sad Üseyddən hər ikisini şəhərdən dərhal qovmağını istəyir.

Üseyd də nizəsini götürüb birbaşa onların yanına gəlir. Onun gəldiyini görən Əsadla Musab nələrin baş verə biləcəyini təxmin etmişdi. Amma onların dərdi başqa idi, çünki bir könüldə iman yer eləyibsə, həmin adam onu öldürmək istəyənlərə də həyat suyu verməli, imanın fərqli olduğunu göstərməli idi. Əsad Musabın qulağına əyilərək Üseydin kim olduğunu bildirir. Çünki təbliğdə qarşındakı adamı tanımaq çox vacib idi. Üseyd öz tayfasının böyüyü idi və Musab da bunu nəzərə alaraq danışmalı idi.

Üseyd onların yanına gələndə qəzəbli idi:

− Niyə buraya gəlib zəiflərin ağlını qarışdırırsınız? Əgər sağ qalmaq istəyirsinizsə, buradan uzaqlaşıb gedin, − deyir Üseyd.

Musab mülayim səslə:

− Bir az oturub qulaq asarsanmı? Əgər xoşuna gəlsə, qəbul edərsən. Xoşuna gəlməsə, biz sənin dediyini edərik, − cavabını verir.