Həzrət Aişə (r.a.) fiqh biliyi ilə məşhur idi. Əshabın fəqihləri ona müraciət edirdilər. Bir çoxu ondan fiqh öyrənərmiş.
Əbu Bürdə atasından belə rəvayət edir: “Rəsulullahın hədisləri haqqında tərəddüd edəndə elə bir sual yox idi ki, Həzrət Aişə ona cavab verməsin”.
Böyük alim Zəhəbi Həzrət Aişənin dərin elm sahibi olduğunu dilə gətirmiş, Urvə də: “Tibdə ondan biliklisini görməmişəm” – demişdi. Həzrət Aişənin Quranı, fərzləri, haramı, şeiri, ərəb kəlamını və şəcərə elmini hamıdan yaxşı bilməsinə dair rəvayətlər vardır.[1]
Həzrət Aişə xalq arasında ən bilikli səhabə sayılmışdır[2]. Zührü rəvayət edir: “Əgər bütün səhabələrin və Rəsulullahın xanımlarının elmi bir yerə toplansaydı, Həzrət Aişənin elminə bərabər olardı”.[3]
Həzrət Aişə Həzrət Əbu Bəkirin, Həzrət Osmanın və Həzrət Ömərin xəlifəliyi dövründə müstəqil olaraq xalqa fitva verirdi. Vəfat edənədək belə də davam etdi. [4]
Əbuz-Zinad belə demişdi: “Mən şeir rəvayət etməkdə Urvədən üstün insan görməmişəm”. Ona “Ey Əbu Abdullah sənin rəvayətlərin nə çoxdur” demişdilər. O da bu cavabı vermişdi: “Həzrət Aişənin rəvayətlərinin yanında mənim bildiyim rəvayətlər nədir ki? Elə bir mövzu yoxdur ki, Həzrət Aişə o mövzuda şeir oxumasın” [5]
Məsruk “Həzrət Aişə fərzi yaxşı bilirdimi?” sualına belə cavab vermişdi: “Allaha and olsun ki, mən böyük səhabələrin fərz hökmlər haqqında ona sual verdiyini gördüm”[6].
[1] Təzkirətül-huffaz, 1/27-28
[2] Əl-Müstədrək, 4/14
[3] Əl-Müstədrək, 4/11
[4] İbn Sad, 2/375
[5] İbn Sad, 2/375, 7/66; Əl-Müstədrək, 4/11; Heysəmi, Məcməüz-zəvaid, 9/242
[6] Silatül-xələf, 359-360
