Son günlərini keçirən Hz. Xalid yatağında hıçqıra-hıçqıra ağlamış, ölüm qorxusundan sızladığını sanan dostuna: “Bədənimdə elə bir yer yoxdur ki, qılınc, ox yarası olmasın. Ancaq döyüşlərdə məğlubiyyət üzü görməyən Xalid bu gün yatağında ölür” – deyib şəhidlik arzusu ilə son nəfəsini vermişdir.
Sad ibn Zeyd Onun vəfatından sonra bu beyti demişdi: “Ləyaqətli bir insan kimi yaşadı, vəfatı böyük bir itki oldu. Dünyada ondan bircə at qaldı, bir də bir qılınc!”
Həzrət Xalid (r.a.) Peyğəmbərimiz (s.a.s.) vida həccində saçını kəsdirərkən yerə düşən telləri Ondan istəmiş, “Atam-anam sənə qurban, ey Allahın Rəsulu! Saçlarını məndən başqasına vermə” – deyə yalvarmışdı.
Xalid ibn Vəlid sarığında daim Peyğəmbərin saqqalından bir tel saxlayırdı. Bizans ordusu ilə bir döyüşdə qılınc zərbəsi ilə yerə düşən dəbilqəsi düşmən cərgələrinə tərəf diyirlənmiş, Həzrət Xalid də ölümü gözə alaraq dəbilqəsnin ardınca getmiş və götürüb gətirmişdi. Niyə belə etdiyini soruşanlara da: “Mən onu düşmənə verə bilməzdim, axı o dəbilqənin içində Allah Rəsulunun mübarək teli var idi” – demişdi.
