Hicrət İzni və Qureyşin Təlaşı

Süheyb ibn Sinan

Süheyb ibn Sinan uşaq vaxtı ailəsi ilə birlikdə Mosulda, Dəclə kənarında yaşayarkən rumlular (Bizans) tərəfindən əsir götürülmüşdü. Sonralar Kəlboğulları onu satın alaraq Məkkəyə gətirmişdilər. Artıq boynuna köləlik boyunduruğu taxılmışdı. Daha sonra da Abdullah ibn Cüdan onu satın alıb azad etmişdi. Amma Süheyb Abdullah ibn Cüdan ölənə qədər onun yanında qalacaqdı.

Süheyb Peyğəmbərimizin (sallallahu əleyhi və səlləm) dəvətini eşidən kimi Ammar ibn Yasirlə İbn Ərkamın evinə gələrək müsəlman olmuşdu. Zəif və kimsəsiz olduğu üçün o da ən çox zülm və işgəncəyə məruz qalan möminlərdən idi. Nəhayət, qarşısına hicrət kimi bir  alternativ çıxmışdı. O da bütün bu məşəqqətlərdən xilas olacaqdı.

Bir gün o da hicrət etmək üçün yola düzəlmiş, Mədinə yolunu tutmuşdu.Məsələdən agah olan Qureyş  bu hicrətə imkan vermək niyyətində deyildi. Qarşısını kəsmiş:

− Sən bizim aramıza gələndə əliboş və pərişan halda idin. Nə qazanmısansa, burada, bizim yanımızda qazanmısan. İndi də özbaşına nəyin varsa götürüb getməyə çalışırsan, bu mümkündürmü? Vallahi, buna izn vermərik,−deyirdilər.

Süheyb əvvəlcə uzun-uzadı onlara baxır! Qureyşlilər elə sanırdı ki, Süheybin mal-mülkünü əlindən alsalar, o da getməkdən vaz keçəcək. Yalnız dünya mənfəətlərinə tapınan bu insanların, yolunda dünyanın fəda edildiyi dəyərlər barədə düşünməsi qeyri-mümkün idi. Buna görə də, Süheyb onlara:

− Ey Qureyş camaatı! Siz də yaxşı bilirsiniz ki, aranızdakı ən yaxşı oxatanlardan biriyəm. Vallah, əlimdəki oxlar qurtarana kimi əsla yanıma yaxınlaşa bilməzsiniz. Sonra da  qılıncım  parça-parça olanadək vuruşar, sizi özümə yaxın qoymaram. Əgər məni yox, əlimdəki mal-mülkümü istəyirsinizsə, onun yerini sizə deyim, istədiyinizi edin, − deyir.