Mədinə vəsiqəsi – İlk Konstitutsiya

Qubadan gələn uşaq

Zübeyr ibn Avvam Hz. Əbu Bəkirin qızı Hz. Əsma ilə ailə qurmuşdu. Hz. Əsma da oğlu Abdullaha hamilə idi. Hicrət əmri gələndə o, doğumun yaxınlaşmasına baxmayaraq, yola çıxmış, təxminən 500 kilometrlik yolu qət edərək Qubaya qədər gəlmişdi. Mədinə bir addımlıqda olsa da, doğuş sancıları artdığı üçün orada fasilə vermək məcburiyyətində qalmışdılar. Çox keçmədən də, Hz. Əsma nur kimi bir oğlan uşağı dünyaya gətirmişdi. Həyəcanın həddi-hüdudu yox idi, çünki bu uşaq hicrətin başlanmasından bu yana mühacirlərdən  doğulan ilk uşaq idi.

Eyni zamanda, bu, Allah Rəsulu (sallallahu əleyhi və səlləm) üçün də böyük bir müjdə idi, çünki bu uşaq həm hicrət yolçularının sağ-salamat Mədinəyə gəlməsindən, həm də Hz. Zübeyrin oğlunun anadan olmasından xəbər verirdi. Buna görə də, vaxt itirmədən uşağı Allah Rəsulunun (s.ə.s.) hüzuruna gətirirlər.

Allah Rəsulunun (sallallahu əleyhi və səlləm) mübarək simasında sanki bədrlənmiş ay doğmuşdu. Körpəni əvvəlcə qucağına götürür və adını Abdullah qoyur. Artıq o, Abdullah ibn Zübeyr idi. Sonra da yanında olanlardan bir xurma gətirilməsini istəyir. İstəyi dərhal yerinə yetirilir. Rəsulullah xurmanı götürür və ağzında çeynəyəndən sonra suyunu körpənin ağzına qoyur. Abdullah ibn Zübeyrin mədəsinə gedən ilk qida Peyğəmbərimizin (s.ə.s.) ağzında çeynədiyi xurma suyu olur. Sonra da Peyğəmbərimiz uğur və bərəkət üçün ona dua edir.^[13]

Hz. Aişə anamızla izdivac

Hz. Xədicə anamızın vəfatından sonra bir müddət tək yaşayan Peyğəmbərimiz (sallallahu əleyhi və səlləm) Osman ibn Mazunun həyat yoldaşı Hz. Havlənin vasitəçiliyi ilə hicrətdən əvvəl Sevda anamızla ailə həyatı qurmuş, eyni zamanda, Aişə anamızla da nişanlanmışdı. Bu nişanlanma işində də əsas vasitəçiliyi yenə Hz. Havlə edirdi.^[14] Bəşərin Fəxri Hz. Məhəmməd (s.ə.s.) bu ərəfədə üst-üstə iki dəfə yuxu görmüşdü. Hər dəfə yuxuda Ona ipəklər içində hüzuruna gətirilən Hz. Aişə anamız barədə:

− Bax bu, Sənin həyat yoldaşın olacaq, − deyilmişdi.

Bu nişanlılıq dövrü üç il idi ki, davam edirdi. Bu arada Hz. Aişə anamız da qardaşı Abdullahla birlikdə Mədinəyə gəlmiş və atası Hz. Əbu Bəkirin evində qalırdı.

Hicrətdən sonra Peyğəmbərimizin qızları ilə Sevda anamızı və Ümmü Eymənlə Hz. Üsaməni aparmaq üçün Məkkəyə gələn Zeyd ibn Harisə və Əbu Rafi ilə birlikdə Hz. Əbu Bəkir yol rəhbərləri Abdullah ibn Uraykıtı göndərmiş, yanına iki və ya üç dəvə də qoşaraq bunları oğlu Abdullaha verməyi tapşırmışdı. Hz. Əbu Bəkir bir məktub da göndərmişdi. O, məktubda oğlu Abdullaha anasını, bacıları Aişəni və Hz. Zubeyrin xanımı Əsmanı da götürüb Mədinəyə hicrət etmək zərurətini yazırdı.

Çox keçmədən deyilənlər yerinə yetirilmiş və üç ailənin Məkkədə qalan üzvləri də yola çıxaraq hicrət yolçuluğuna başlamışdılar. Minaya çatanda yolda Talha ibn Ubeydullahla rastlaşırlar. O da hicrət edirdi və birlikdə yollarına davam edirlər.

Bir vaxt Aişə anamızın mindiyi dəvə birdən-birə dəstədən ayrılıb qaçmağa başlayır. Anası Ümmü Ruman təşvişə düşmüş, təlaş içində qışqırır, övlad sevgisini dilə gətirib, qızının xoşbəxtliyi (toyunu görəcəyi) ümidiylə yaşarkən başına belə bir işin gəlməsindən duyduğu kədəri ifadə edirdi. Yaxşı ki, dəvənin arxasınca qaçanlar özlərini dəvəyə çatdırmış və o da digərləri ilə birlikdə Mədinə yolçuluğuna davam etmişdi.

Mədinəyə gəlincə atası Hz. Əbu Bəkirin evinə yerləşirlər. Bu vaxt Cəbrail də gəlmiş, Hz. Aişə anamızı nəzərdə tutaraq:

− Onunla evlən, çünki o, Sənin əhlindir, − deyirdi.

Az sonra da Hz. Əbu Bəkir Rəsulullahın  (sallallahu əleyhi və səlləm) hüzuruna gəlir və:

− Ey Allahın Rəsulu! Əhlinlə eyni damın altında yaşamağınıza mane olan nəsə varmı? − deyə soruşur.

− Sadaq! − buyurur Hz. Məhəmməd (s.ə.s.). Allah Rəsulu evlənmək kimi vacib bir məsələdə qadın tərəfinə kömək kimi verilən maddi dəstəyi fikirləşirdi. Əbu Bəkir (r.a.) üçün bunun nə əhəmiyyəti var idi?! Allah Rəsulu kimi bir dəyər hansı maddə ilə müqayisə edilə bilərdi?! Buna görə də, Hz. Əbu Bəkir öz imkanlarını ortaya qoyacaq və Peyğəmbərimiz üçün balaca bir otağın tikilməsinə kömək edəcəkdi.

Hz. Aişə anamız üçün Məscidi-Nəbəviyə bitişik bir otaq düzəldilir. Bu, yeddi aydır qonaq qaldığı Əba Eyyub əl-Ənsarinin evini tərk etmək demək idi. Buna oxşar bir otaq da Sevda anamız üçün tikilir, ancaq Hz. Sevda anamız çox keçmədən Peyğəmbərimizlə birlikdə olduğu günün haqqını da Hz. Aişə anamıza verəcək və öz haqqından vaz keçəcəkdi.

Hicrətdən səkkiz ay ötmüşdü. Şəvval ayı idi. Halbuki, o dövrdə bəzi insanların inancına görə, iki bayram arasında, yəni Şəvval ayında qurulan ailələrdə ərlə arvad arasında problemlər olurdu və buna görə də, bu aylarda evlənməyi yaxşı hal hesab etmirdilər.^[15]

Artıq səadət xanəsində Allah Rəsulunun (s.ə.s.) ailə və şəxsi həyatına, ibadətlərinə şahid olub insanlıq naminə hökmlər verəcək bir zəkalı insan da vardı. Beləliklə, Allah (cəllə cəlaluhu) bütün bəşəriyyətə rəhbər olaraq göndərdiyi Sevgili Peyğəmbərinə fərqli baxışlarla da nəzər saldıracaq və ümmət üçün, xüsusilə də, ailə həyatı ilə bağlı yeni məsələlərə aydınlıq gətirəcəkdi.