Əli olmasaydı, Ömər həlak olardı
Hz. Əbu Bəkir vəfat edəndən sonra Hz. Ömər xəlifə olmuşdu. Ona ilk beyət edənlərdən biri də Əli idi: məşvərət məclisində yerini qoruyur və Hz. Ömərə böyük dayaq olurdu. Hz. Ömərə onun qədər ürəkdən və səmimi dəstək verən yox idi. Hətta bir gün Hz. Ömər:
– Əli olmasaydı, Ömər həlak olardı, – demişdi. Bəzən o olmadan bir çətinliklə qarşılaşanda:
– Meydanda dolaşıq bir məsələ var, amma Həsənin atası Əli yoxdur, – deməklə onun yoxluğundan yaranan boşluğu dilə gətirirdi.
Hicrət ilinin İslam təqvimi üçün başlanğıc qəbul edilməsini Hz. Ömərə o, təklif etmiş və təklifi də qəbul edilmişdi. Hz. Ömər ona ağıllı fikirlərinə görə təriflər yağdıraraq:
– Aramızda ən doğru hökm verən Əlidir, – demişdi.
Hz. Ömərin şəhid edilməsi ilə fitnə qapısı da aralanır və Hz. Əlini daha ağır günlərin gözləməsindən xəbər verirdi. Xəlifənin ölümünə ən çox ağlayanlardan biri də yenə Hz. Əli idi. Ağlamasının səbəbi soruşanlara bu cavabı vermişdi:
– Ömərin ölümünə ağlayıram. Çünki Ömərin ölümü İslam üçün elə bir boşluqdur ki, onu qiyamətə qədər doldurmaq mümkün deyildir!
