Hz. Habbab ibn Ərət Səid b. Zeydin evində yeni nazil olan “Taha” surəsinin ilk ayələrini oxuyurdu. Birlikdə Quran öyrənirdilər. Bu vaxt həyətdən ayaq səsləri eşidilir. Birdən qapı taybatay açılır və bütün heybəti ilə Ömər qapıda görünür. Yaxşı ki, əvvəldən tədbir görmüş, ayaq səslərini eşidən kimi Habbabı gizlətmişdilər. Hz. Ömər kürəkən və bacısından nə oxuduqlarını soruşur. Oxuduqlarını inkar edirlər. Ancaq inkar etsələr də, bir faydası olmur. Yeznəsinin üzərinə hücum edən Ömər bir zərbə ilə onu yerə sərir. Ərini qorumaq üçün araya girən bacısını da kötəkləyir. Ancaq Fatimə də Ömərin bacısıdır. Birdən qeyzlənir. Kötək də yeyincə aradakı pərdə qalxır. Artıq böyük qardaşının üzünə ağ olub qışqırır: “Bəli, iman etdik. Əlindən gələni ardına qoyma!” O günə qədər bacısından belə hərəkət görməyən Ömər birdən yumşalır. Mülayim səslə: “Oxuduqlarınızı görmək istəyirəm”, – deyir. Nəticədə o böyük şəxsiyyət imana gedən yola ilk addımını Hz. Səidin evində atır. Bu xoşbəxtliyin ən böyüyüdür. Demək, Ömər o günə qədər Quranla üz-üzə gəlməmiş, heç onu dinləməmişdir. Əgər dinləsəydi, onun kimi bir adam qəlbini Qurana açmaqda, İslama təslim olmaqda bu qədər gecikməyəcəkdi. Demək, yaşadığı həyatın hay-küyü onun özü ilə bir an da olsa Quran həqiqətləri ilə üz-üzə qalmağa imkan verməmişdi.
Kim bilir, bu gün nə qədər adam haqq yola rəhbərlik edəcək belə insanın yolunu gözləməkdədir…
Hicrət mövsümü
Hz. Səid Əfəndimizin (s.a.s.) tez-tez müxtəlif mərkəzlərə göndərdiyi möminlər arasındadır. Həbəşistana olmasa da, Mədinəyə ilk gedənlərdəndir. Mədinədə onlara qucaq açan ənsardan Rifaa b. Münzirin evində qonaq olur. Daha sonra Əfəndimiz (s.a.s.) Mədinəyə gəlib oranı mərkəz seçincə Hz. Səid bu dəfə Rafi b. Maliklə qardaş olacaq, bu qardaşlıq təsis edilincə bir-birinin mallarına şərik ola biləcəkləri səviyyəyə yüksələcəkdi.
Döyüşə icazə verildi
Əshabi-Kiramın Mədinəni yeni mərkəz seçməsi Qureyşi qəzəbləndirmişdi. Çünki Mədinə onların Şamla olan ticarət yolları üzərində yerləşirdi. Ticarətlərinə mane olacaqlarından qorxduqları üçün möminlərə qarşı bir hərəkət planlaşdırırdılar. Bu fürsət heç gözləmədikləri halda ələ düşdü. Müsəlmanların Məkkədə qalan mallarını qəsb edən müşriklər malları karvana yükləyib Suriyada satmışdılar. İndi həmin karvan Mədinə yaxınlığından keçərək Məkkəyə gedəcəkdi. Bundan xəbər tutan Əfəndimiz (s.a.s.) karvanı ələ keçirmək üçün bir səfər təşkil etdi. İlahi iradə isə küfrə unuda bilməyəcəyi bir zərbə vurmağı istəmişdi. Karvan üzərinə təşkil olunan səfər Qureyş ilə bir döyüşə çevrilmişdi. Bədirdə yaddaşlarda iz qoyan bir döyüş oldu. Möminlərdən səkkiz nəfərin şəhid olduğu halda, Qureyşin böyüklərindən yetmiş nəfər ölmüşdü.
Yuxarıda qeyd etdiyimiz kimi Hz. Səid və Hz. Talha xüsusi tapşırıq aldıqlarına görə bu səfərdə iştirak edə bilməmişdilər. Əfəndimiz də (s.a.s.) öz əmriylə kəşfiyyata gedən və bu səbəbdən döyüşdə iştirak edə bilməyən hər iki səhabəyə qənimətdən pay vermişdi.
Hz. Səidin sonrakı bütün döyüşlərdə iştirak etdiyini bilirik. Ancaq döyüşlərdə etdiklərinə dair bir məlumat yoxdur. Nə qədər doğru olduğunu bilmirik, amma döyüşlərdəki vəziyyəti haqqında qaynaqlarda məlumatın verilməməsi ilə bağlı bir fikir yürütmək istəyirik. Bədir döyüşündən əvvəl Əfəndimiz (s.a.s.) onu Qureyşin vəziyyətini öyrənmək üçün kəşfiyyata göndərmişdi. Bəlkə də, sonrakı həyatında da bu işə davam etmiş, Əfəndimiz (s.as.) bu sahədə ondan istifadə etmişdir. (Məlum olduğu kimi Hz. Abbas da Məkkədə bu tapşırıqla qalmışdı. Əfəndimizi (s.a.s.) hər şeydən vaxtında xəbərdar edən bir mənbənin olduğunu bu gün bilirik). Allah Rəsulu (s.a.s.) adamları seçməkdə və vəzifələndirmədə xüsusi üstünlüyə malik idi. Hər kəsə bacarıq və qabiliyyətinə görə iş tapşırırdı. Səhabələrin hər biri də verilən tapşırığı mükəmməl şəkildə yerinə yetirirdi.
Xəlifələr dövründə
Hz. Səidin Əfəndimizdən (s.a.s.) sonrakı həyatı haqqında çox məlumatımız yoxdur. Bildiyimizə görə, Hz. Ömər dövründə Şam mühasirəsində iştirak etmişdir. Burada Əbu Ubeydə ibn Cərrahla birlikdə vuruşmuşdur. Hz. Əbu Ubeydə onu Şama vali təyin etmək
