Böyük və tanınmış səhabələr himmətdə, yardımlaşmada əllərindən gələni edirdilər. Həzrət Əbu Bəkir bütün sərvətini, Həzrət Ömər isə malının yarısını Allah yolunda vermişdi.[1] Həzrət Osmanın qıtlıq içində və çətinliklə Təbuk hərbi səfərinə hazırlaşan ordunu təchiz etməsi dillərdə dastan hadisələrdəndir.[2]
Əliaçıqlığı ilə tanınan səhabələrdən biri də Xazrəc qəbiləsinin başçısı Sad ibn Übadədir. O “Kamil” ünvanı ilə də tanınırdı. Onun atası və babası da səxavətinə görə barmaqla göstərilmişdir. Onların böyük bir evi vardı. Hər gün bu evin damından “Kimin ətə və yağa ehtiyacı varsa, Düləym ibn Harisənin[3] evinə gəlsin” səsi yüksələrdi. Onun yemək qabı hər gün Allah Rəsulu (s.a.s.) ilə birlikdə xanımlarının evini gəzirdi. Axşam düşəndə səhabələr Suffə əhlindən birini, ikisini və ya bir dəstəsini evinə aparıb yemək verirdi. Sad ibn Übadə isə hər axşam Suffə əhlindən səksən səhabəni evində qonaq edirdi.[4]
Həzrət Sad: “Allahım, mənə izzət bəxş et! Comərdlik (əliaçıqlıq, səxavətlilik) olmadan izzət, mal-mülk olmadan da comərdlik olmaz. Allahım, az mal mənə yaramaz, mən az malla nicat tapmaram” deyə dua edərdi.[5]
