Üsamə ibn Zeyd Allah Rəsulunun azad etdiyi Həzrət Harisənin oğlu idi. Allah Rəsulu (s.a.s.) onun atasını sevdiyi kimi, Üsaməni də çox istəyirdi. Ona görə də ona Sevgilinin oğlu sevgili mənasında “Əl-hibbü ibnül-hibb” deyirdilər. Peyğəmbərin (s.a.s.) Üsamənin xətrini çox istəməsi barədə belə bir rəvayət var: “Şübhəsiz ki, Üsamə ibn Zeyd mənim üçün insanların ən sevimlisidir. Yaxşılardan olmasını umuram. Onun haqqında yaxşılığı və xeyri tövsiyə edin”.[1]
Həzrət Aişədən rəvayət olunan bir hadis də Rəsulullahın Üsaməni uşaqlığında belə nə qədər istədiyini göstərir: “Bir gün Üsamənin ayağı qapıya ilişib yıxıldı, üzü yaralandı. Allah Rəsulu (s.a.s.) mənə dedi ki, onun üzünü təmizlə. Mən də dediyini etdim. Sonra Rəsulullah (s.a.s.) onun üzünün yarasını sorub tüpürdü”[2].
Həzrət Ömər “Divan” təşkilatını qurub Rəsulullaha yaxınlıq dərəcəsinə və döyüşlərdə iştiraka görə Müsəlmanlara xəzinədən pul ayırmış, Üsaməyə 4-5 min dirhəm verdiyi halda öz oğlu Abdullaha 2 min dirhəm ayırmışdı. Bunu görən Abdullah atasına belə demişdi: “Niyə mənə Üsamədən az verirsən? Halbuki mən onun iştirak etmədiyi döyüşlərdə olmuşam.” Həzrət Ömər belə cavab verdi: “Allah Rəsulu Üsaməni səndən çox istəyirdi. Üsamənin atasını da sənin atandan çox istəyirdi”[3].
Eyni zamanda Peyğəmbərimiz Miqdad ibn Amrı da çox istədiyi üçün ona bu ünvanı vermişdi[4]. Həzrət Miqdadın bir ləqəbi də “Əvvəlü-fürsanil-İslam”, yəni İslamın ilk süvarisi idi.
[1] İbn Əsir, Üsdül-ğabə, 1/79; İbn Əbdilbərr, a.ç.ə, 1/76
[2] İbn Əbdilbərr, a.ç.ə, 1/80
[3] İbn Əbdilbərr, a.ç.ə.; İbn Əsir, Üsdül-ğabə, 1/80; Əl-Əsqalani, a.ç.ə., 1/29; İbn Sad, Təbəqat, 3/296, 297
[4] Fuad Saleh, Əlkab, 82
