Allah Rəsulunun (s.ə.s) Hz. Hüseyn haqqında hədisləri
Hz. Peyğəmbər (s.ə.s.) Həsən və Hüseynə baxıb: “Allahım, mən bunları sevirəm, Sən də bunları sev!” deyərək dua etmişdir.[62] Yenə Rəsulullah (s.ə.s.): “Həsən və Hüseyni sevən məni sevmiş, onlara kin saxlayan mənə kin tutmuş olar!”[63] “Həsən və Hüseyn cənnət gənclərinin rəhbəridir!”[64] −buyurmuşdur.
Allah Rəsulu yenə Hz. Həsən və Hz. Hüseyn haqqında: “Bunlar mənim oğullarım və qızımın oğullarıdır.”[65] “Allahım, mən onları sevirəm, Sən də onları sev![66] Onları sevəni də sev!”, − demiş və üç dəfə təkrar etmişdir.[67]
Əbu Əyyub Ənsari (r.a.) nəql edir ki: “Bir gün Allahın Elçisinin yanına getmişdim. Hz. Həsən və Hz. Hüseyn onun qabağında oynayırdılar.
−“Ya Rəsulullah, sən onları çox sevirsən?”, − deyə soruşdum.
Hz. Peyğəmbər:
− “Necə sevməyim ki? Onlar mənim dünyada öpüb iylədiyim iki ətirli güldür”, −buyurdu.[68]
Hz. Abbas (r.a.) Rəsulullah xəstələnəndə onun yanına gəlmişdi. Ondan sonra Hz. Əli, Hz. Fatimə, Hz. Həsən və Hz. Hüseyn də içəri girdilər. Hz. Abbas: “Ya Rəsulallah, bunlar sənin oğullarındır!”, −dedi. Allah Rəsulu: “Bəli, əmi! Onlar sənin də oğullarındır!”, −buyurdu. Hz. Abbas: “Mən onları çox istəyirəm” dedi. Hz. Peyğəmbər: “Sən onları sevdiyin kimi, Allah da səni sevsin!” −buyurdu.[69]
Hz. Ənəsdən (r.a.) rəvayət edildiyinə görə, Rəsulullaha (s.ə.s.) “Əhli-beytdən ən çox kimi istəyirsən?” -deyə soruşulmuş və O da: “Həsən və Hüseyni “ deyə cavab vermişdi.[70]
[1] Təbəri, Tarix, III, 29.
[2] Ərəb adətlərində nəvəyə “oğul” deyilir.
[3] Diyarbəkri, Əl-Xamis, I, 471.
[4] Zəhəbi, Siyərü Aləmin Nübəla, III, 280, IV, 268.
[5] Dinəvəri, Kitabul Əxbar, 218, 224-225.
[6] M. Asım Köksal, Hz. Hüseyin ve Kerbela Faciası, 39.
[7] Bəlazuri, Ənsabul Əşaraf, IV, 12; Təbəri, Tarix, VI, 188.
[8] M. A. Köksal, Hz. Hüseyin ve Kerbela Faciası, 41.
[9] Bəlazuri, Ənsabul Əşaraf, IV, 15; Təbəri, Tarix, VI, 190.
[10] Bəlazuri, Ənsabul Əşaraf, IV, 13; Dinəvəri, Kitabul Əxbar, 288.
[11] M. A. Köksal, Hz. Hüseyin ve Kerbela Faciası, 45.
[12] M. A. Köksal, Hz. Hüseyin ve Kerbela Faciası, 46.
[13] Təbəri, Tarix, VI, 197-221.
[14] Təbəri, Tarix, VI, 197-198.
[15] Dinəvəri, Kitabul Əxbar, 230-231.
[16] Abdullah ibn Müslim və Ümarə ibn Üqbə Yezidin Kufədəki rəsmi cəsusu idi. (Dinəvəri, Kitabul Əxbar,231.)
[17] Təbəri, Tarix, VI, 199; Dinəvəri, Kitabul Əxbar,231.
[18] M. A. Köksal, Hz. Hüseyin ve Kerbela Faciası, 55-56.
[19] Təbəri, Tarix, VI, 200.
[20] M. A. Köksal, Hz. Hüseyin ve Kerbela Faciası, 62-64.
[21] Dinəvəri, Kitabul Əxbar,235.
[22] Təbəri, Tarix, VI, 208.
[23] M. A. Köksal, Hz. Hüseyin ve Kerbela Faciası, 89-90.
[24] Təbəri, Tarix, VI, 231.
[25] Təbəri, Tarix, VI, 216; Dinəvəri, Kitabul Əxbar, 243.
[26] Dinəvəri, Kitabul Əxbar, 244.
[27] Zəhəbi, Siyərü Aləmin Nübəla, III, 66.
[28] Zəhəbi, Siyərü Aləmin Nübəla, III, 197.
[29] Təbəri, II, 272; İbn Əsir, IV, 39.
[30] Təbəri, Tarix, VI, 217-218.
[31] M. A. Köksal, Hz. Hüseyin ve Kerbela Faciası, 108-110.
[32] Dinəvəri, Kitabul Əxbar, 245.
[33] Təbəri, Tarix, VI, 218.
[34] Dinəvəri, Kitabul Əxbar, 246; Təbəri, Tarix, VI, 224.
[35] Dinəvəri, Kitabul Əxbar, 247-248; Təbəri, Tarix, VI, 211.
[36] Dinəvəri, Kitabul Əxbar, 248-249; Təbəri, Tarix, VI, 227.
[37] Təbəri, Tarix, VI, 228.
[38] M. A. Köksal, Hz. Hüseyin ve Kerbela Faciası, 129.
[39] Təbəri, Tarix, VI, 231-232.
[40] Təbəri, Tarix, VI, 232; Dinəvəri, Kitabul Əxbar, 251.
[41] Dinəvəri, Kitabul Əxbar, 249.
[42] Təbəri, Tarix, VI, 232-233; Zəhəbi, Siyəri Aləmün-nübəla, III, 202.
[43] M. A. Köksal, Hz. Hüseyin ve Kerbela Faciası, 144. (Ayrıca bax: Təbəri, Tarix, VI, 234; Zəhəbi, Siyəri Aləmün-nübəla, III, 202.)
[44] Təbəri, Tarix, VI, 234.
[45] Üç və ya dörd dəfə onunla görüşdüyü bildirilir.
[46] M. A. Köksal, Hz. Hüseyin ve Kerbela Faciası, 148-149.
[47] M. A. Köksal, Hz. Hüseyin ve Kerbela Faciası, 156-158.
[48] Dinəvəri, Kitabul Əxbar, 256.
[49] M. A. Köksal, Hz. Hüseyin ve Kerbela Faciası, 164-169. (Ayrıca bax: Təbəri, Tarix, VI, 240-243; Zəhəbi, Siyəri Aləmün-nübəla, III, 203)
[50] M. A. Köksal, Hz. Hüseyin ve Kerbela Faciası, 173-175. (Ayrıca bax: Təbəri, Tarix, VI, 244-245)
[51] M. A. Köksal, Hz. Hüseyin ve Kerbela Faciası, 177-178.
[52] M. A. Köksal, Hz. Hüseyin ve Kerbela Faciası, 183.
[53] M. A. Köksal, Hz. Hüseyin ve Kerbela Faciası, 184-188.
[54] M. A. Köksal, Hz. Hüseyin ve Kerbela Faciası, 188-189.
[55] M. A. Köksal, Hz. Hüseyin ve Kerbela Faciası, 196-201.
[56] M. A. Köksal, Hz. Hüseyin ve Kerbela Faciası, 200-203.
[57] Dinəvəri, Kitabul Əxbar, 258.
[58] Musabuz-Zübeyri, Nəsəbi Qureyş, 40.
[59] Təbəri, Tarix, VI, 260.
[60] Musabuz-Zübeyri, Nəsəbi Qureyş, 40; Dinəvəri, Kitabul Əxbar, 259.
[61] Peyğəmbərin ovucundakı Kərbəla torpağı: Peyğəmbərin xanımlarından Ümmü Sələmə nəql edir: ”Rəsulullah bir gün sağ böyrü üstə yatdı. Bir müddət sonra kədərli halda oyandı. Bir az keçmiş yenə yatdı. Bir qədər sonra o kədərli halda gözlərini açdı. Bu, üç dəfə təkrarlandı. Ovucunda qırmızı bir torpaq var idi. Onu öpə-öpə dururdu. “Nədir bu, ya Rəsulullah?” ‒ deyə soruşdum. Cəbrail yuxuda mənə Hüseynin İraq torpaqlarında şəhid ediləcəyini xəbər verib “Bu da onun torpağıdır” dedi. (Zəhəbi, Siyəri Aləmün nübəla, III, 194-195) Cəbrail, Hz. Hüseynin şəhid ediləcəyi Kərbəla torpağından bir ovuc götürüb Peyğəmbərə gətirmişdi. Hz. Peyğəmbərin (s.ə.s) bu yeri kərb və bəla (üzüntü və kədər)deyə adlandırdığı bildirilir. (Zəhəbi, Siyəri Aləmün nübəla, III, 194). Ənəs ibn Malik rəvayət edir: “Hz. Cəbrail Peyğəmbərimizin (s.ə.s) yanına gəlir. Peyğəmbərimiz (s.ə.s) “Ey Ümmü Sələmə! Qapını bağla və içəri heç kimi buraxma!” deyir. Bu vaxt Hz. Hüseyn qaçaraq gəlir. Ümmü Sələmə onu içəri buraxmaq istəmir. Lakin Hz. Hüseyn qapını zorla itələyib içəri daxil olur. Özünü sevimli babasının. qucağına atır. Hz. Peyğəmbər onu çiyninə alaraq öpüb-oxşayır. Mələk Peyğəmbərimizə (s.ə.s) “Onu çox sevirsən?” deyə soruşur. Hz. Peyğəmbər “Bəli” cavabını verir. Mələk: “Amma ümmətin onun canına qıyacaq”, deyir. (Əhməd ibn Hənbəl, Müsnəd, III, 242) Hz. Peyğəmbər “Deməli, onu möminlər öldürəcək, eləmi?” deyə sual edir. Mələk “Bəli elədir! İstəyirsən, onun öldürüləcəyi yeri Sənə göstərim?” deyir. Hz. Peyğəmbər “Hə, göstər” dedikdə, mələk gətirdiyi bir ovuc yaş və qırmızı torpağı Peyğəmbərimizə göstərdi. Hz. Ümmü Sələmə torpağı götürüb ətəyinə qoyur. (Əhməd ibn Hənbəl, Müsnəd, III, 242; Zəhəbi, “Siyəri-aləmün nübəla”, III, 10). Hz. Peyğəmbər Ümmü Sələməyə torpağı verərkən “Bu torpaq qana dönəndə Hüseyn şəhid ediləcək” deyir. Hz. Ümmü Sələmə həmin torpağı bir qabın içərisində saxlayır. Hz. Hüseynin şəhid edildiyi gün torpağın qan şəklinə düşdüyünü gördü. (İbn Əsir, Kamil, IV, 48)
[62] Tirmizî, Mənaqib, 31
[63] İbn Hənbəl, Müsnəd, II, 249-331.
[64] Tirmizi, Mənaqib, 31; İbn Hənbəl, Müsnəd, III, 3.
[65] Tirmizi, Mənaqib, 46.
[66] İbn Hənbəl, Müsnəd, V-VI, 369.
[67] İbn Hənbəl, Müsnəd, I-II, 331.
[68] İbn Hənbəl, Müsnəd, I-II, 85.
[69] Təbərani, Mücəmüs-Sağir, I, 90.
[70] Tirmizi, Mənaqib, 46.
