Səhabələr

Mübarək doğum

Bəli, böyük bir hadisənin baş verəcəyi artıq məlum idi, amma bunun nədən ibarət olduğu hələ bilinmirdi. Vaxt itirmədən Hirə valisi Numan ibn Münzirə xəbər göndərərək həm məsələni araşdırmağını, həm də bütün bunların mənasından vaqif bir adam tapıb onun yanına gətirməyini istəyir. Vəziyyətin nəzakətini və ciddiliyini dərk edən vali başqa bir müdriklə məşhur kahin Satihin bacısı oğlu Abdulməsihi dayısının (yəni Satihin) yanına göndərmiş və məlum  hadisələrin şərhini öyrənməyi tapşırmışdı.

Nəhayət, Abdulməsih dayısı Satihin yanına gəlib baş verənləri bir-bir danışır. Satihin ayaq üstə dayanmağa taqəti qalmamışdı. Artıq çox qocalmış və son günlərini yaşayırdı. Buna görə də Abdulməsih bütün bunların mənasını dərhal öyrənmək istəyirdi. Baş verən hadisələrə qulaq asandan sonra qəfil ciddiləşən və özünü toplayan Satih bunları söyləyir:

− Ey Abdulməsih! Böyük əsanın sahibi göndərildi, artıq ilahi vəhy hökmünü icra edəcək. Səma və vadisi daşıb Savə gölü quruduğuna və farsların da sönməyən odu söndüyünə görə Ərəbistan yarımadasında artıq Satihə də yer yoxdur. Mütləq Hakim olan Allah belə murad buyurdu və risalətlə peyğəmbərlik ipinin iki ucu, beləliklə, düyünlənmiş oldu. Bundan sonra bu yerlərə çökən eyvanların sayı qədər hökmdar hakim olacaqdır. İnan, bunların hamısı da olacaq.[12]

Bu cümlələr Satihin son sözləri olmuşdu. Sanki, uzun illər bu sözləri demək üçün zamana müqavimət göstərmişdi. İndi də vəzifəsini yerinə yetirmənin rahatlığı içində dünyaya “əlvida” deyirdi.

 
[1]. İbn Kesir, el-Bidaye ve’n-Nihaye, 2/263
[2]. İbn Seyyidinnas, Uyunu’l-Eser, 1/88
[3]. Bax: Ahmed b. Hanbel, Müsned, 4/127; 5/262; İbn Hişam, Sire, 1/293
[4]. Kastallani, Mevahib, 1/122
[5]. Kadı İyaz, Şifa, 1/267
[6]. Ebu Zehra, Hatemu’n-Nebiyyin, 1/140
[7]. Mübarekfuri, er-Rahiku’l-Mahtum, Darul-Vefa s. 61. Peyğəmbərimizin sünnətli anadan olduğuna, yaxud Onu süd anasının yanında olarkən şaqqı-sadr (sinəsinin yarılması) hadisəsində Cəbrailin sünnət etdiyinə dair bəzi rəvayətlər var.  Ancaq hərtərəfli kamilliyi təmsil edən və hər halı ilə ümmətinə nümunə olan bir Şəxs üçün sünnət kimi bir məsələdə bu cür fövqəladə bir hadisə axtarışında olmaq çox münasib deyil. Həmçinin bu rəvayətlər mütəxəssislər tərəfindən tədqiq edilmiş və bu məsələnin şübhəli olması müəyyən edilmişdir. (Bax: İbn Kesir, el-Bidaye ve’n-Nihaye, 2/265; Suyuti, Hasaisu’l-Kubra, 1/91; Halebi, Sire, 1/87, 88). Buna görə də biz anadan olandan yeddi gün sonra sünnət edilməsi ilə bağlı rəvayəti əsas qəbul etdik.
[8]. Buhari, Sahih, 5/1961 (4813); İbn Hişam, Sire, 1/110, 111; İbn Sa’d, Tabakat,1/108. Suveybənin Peyğəmbərimiz Məkkədə olduğu vaxt Onun hüzuruna getdiyi üçün Hz. Xədicə anamızın onu azad etmək istəməsi, ancaq Əbu Ləhəbin buna razı olmaması da rəvayət edilir. Buna görə o, ancaq hicrətdən sonra azadlığa qovuşmuşdu. Bax: İbn Sa’d, Tabakat, 1/108. Mövzu ilə bağlı rəvayətlərə nəzər yetirəndə Suveybənin müsəlman olması ehtimalının çox zəif olduğu görünür.
[9]. Hz. Həmzəni az da olsa, Həlimeyi-Sadiyə də əmizdirmiş və o, bununla Peyğəmbərimizlə (sallallahu əleyhi və səlləm) iki ayrı bağla süd qardaşı halına gəlmişdi. Bax: Buhari, Sahih, 2/935 (2502)
[10]. İbn Sa’d, Tabakat, 1/162, 163
[11]. Kastallani, Mevahib, 1/122
[12]. Taberi, Tarih, 2/131, 132. Həqiqətən də, tarix bu süquta və tənəzzülə şahid olacaq, 67 il sonra Hz. Osmanın (radıyallahu anh) xəlifəliyı dövründə on dörd məlikin idarə etdiyi Sasanilər Qadisiyyə döyüşü  ilə İslam hakimiyyətinə təslim olacaqdı.
Davamı: 1 2 3 4 5 6 7 8 9