Taif Səfəri

Peyğəmbərimizin (s.ə.s.) və Onunla birlikdə iman gətirən səhabələrin bütün cəhdlərinə baxmayaraq, Məkkədə hər şey durğunlaşmış, məkkəlilərin qəlbi yeni dinin üzünə hələ də bağlı qalmışdı. Təbliğ isə davamlı yerinə yetirilməli bir vəzifə idi. Allahın yaratdığı dünya çox böyük idi və başqa yerlərdəki insanların da İslama ehtiyacı vardı.

Məkkəlilər hər ötən gün sıraları böyüyən İslamın qarşısında nifrət və kinlə dolub-boşalır və müsəlmanlara rahat addım atmağa imkan vermirdilər. Bundan başqa, hər tərəfdən Əbu Talibin yoxluğunu fürsət bilib Allah Rəsulunu (s.ə.s.) cismən aradan götürməyə çalışan bu bədbəxtlər daim planlar hazırlayırdılar.

Əlbəttə, Allahın vədi var idi və gün gələcək, bu məfkurə bütün dünyaya hakim olacaqdı, buna heç bir şübhə yox idi. Ancaq bunu həmin dövrün Məkkəsində həyata keçirmək o qədər də asan görünmürdü. Yeni bir məkana üz tutmaq lazım idi. Bunun üçün Peyğəmbərimiz (s.ə.s.) şəvval ayında Zeyd ibn Harisəni də özü ilə götürüb Taif yurduna üz tutur.

Taif özünün bağ-bostanları, yaşıllıqları ilə məşhur olan bir yer idi. Məkkədən təxminən 90 km aralıda yerləşirdi. Burada Allah Rəsulunun (s.ə.s.) ana tərəfdən qohumları yaşayırdı. Həmçinin Taif Peyğəmbərimizin (s.ə.s.) ömrünün ilk illərində yanında qaldığı süd anası Həlimeyi-Sadiyənin vətəninə də yaxın idi.