Ümmətin arifi və abidi

Tarix: 02.05.2013 | Bu məqalə 1. 159 dəfə oxunub.

Rəvayətə görə, Abbas ibn Əbdülmüttəllibin vəfatı oğlu Abdullahı çox üzmüşdü. İnsanlar Abdullah İbn Abbasa hör­mət edirdilər, çünki o, Quran tərcümanı, son dərəcə ağıllı, gözəl xarakterli bir insan idi. İnsanlar onun heybətindən çəkinib ona başsağlığı verməyə ürək eləməmişdilər. Abbas Pey­ğəmbərimizin (s.a.s.) əmisi idi. “Ən cəsur insan kimdir?” soruşsaydınız, “Abbas”, “Ən comərd insan kimdir?” desəydiniz, “Abbas”, “Ən bilikli insan kimdir?” deyə sual etsəydiniz, yenə də “Abbas” cavabını alardınız.

Camaat bir ay başsağlığına gəlməkdən çəkindi. Bir ay sonra bir bədəvi gələrək Abdullah ibn Abbasın evini soruşdu. Səhabələr nə üçün axtardığını  soruşdular. O da başsağlığına gəldiyini dedi. Bunu eşidən camaat da bədəvinin arxasınca Abdullah ibn Abbasın evinə getdi. Bədəvi onu görəndə “Sənə Allahın salamı olsun, ey Əbül-Fazil”, – dedi. O da onun salamını aldı. Bədəvi bu şeiri oxudu:

Səbir et, biz də səninlə səbir edək.

Çünki rəiyyətin səbri rəhbərin səbri ilədir.

Abbasdan bir xeyirdir, ondan soruş sənin mükafatın

And olsun ki, səndən də Abbasa bir xeyirdir.

Şeir Abdullahın kədərini dağıtdı, insanlar da başsağlığı verdilər. Hicri ilk əsrin fiqhi görüşlərini  yazıya alan Həsəni Bəsri onun fiqhə dair fikirlərini yeddi cilddə toplamışdır, Zührinin fiqhi fikirlərini  tərtib etmişdir. ^[12]