Səhabələr

Əmisi Əbu Talibin Himayəsi

Şam səyahəti və rahib Bahira

Beləcə ayrılıq vaxtı gəldi, əmi və qardaşoğlu Məkkə ilə vidalaşıb hərəkət edən karvanla yola düzəldi. Səfər uzun və yorucu idi. Bəzən dayanıb ehtiyaclarını təmin edir, yenidən yola rəvan olub Şam istiqamətində irəliləyirdilər. Nəhayət, Qüdslə Şam arasında yerləşən Busra adlı şəhərin yaxınlığında yenidən fasilə vermiş, dincəlmək üçün dayanmışdılar.

Karvan əhli istirahət etməyə başlamışdı ki, uzaqdan bir nəfərin həyəcanla onlara tərəf gəldiyini gördülər. Gələn görünüş etibarilə dalğın və dünyadan üz çevirmiş  insana bənzəyirdi. Buna görə də karvandakılar gələn adamın onlarla bir əlaqəsi olacağını ehtimal belə etməmiş və ona fikir vermədən istirahətlərinə davam edirdilər. Karvana  yaxınlaşıb:

− Bu monastırdakı rahib Bahira sizi yeməyə dəvət edir, − deyəndə karvandakılar məsələnin onlarla bağlı olduğunu anladılar, amma dəvətin səbəbi ilə bağlı hər hansı məlumata   malik deyildilər.

Bahira dünyadan əl-ətəyini çəkmiş, qalan ömrünü monastırda Rəbbinə ibadət etməklə keçirən bir rahib idi. Yaxşı bir xristian alimi idi. Hətta yəhudi olduğu halda, sonralar xristianlığı qəbul etmiş və bununla da kifayətlənməyib, dərin dini biliklərə yiyələnərək həmin dövrün barmaqla göstərilən insanlarından birinə çevrilmişdi. Yaşadığı kilsədə rahiblər arasında əldən-ələ gəzən tarixi bir kitab var idi və bu kitabı oxuyub anlayan  bir neçə adamdan biri də, əlbəttə ki, o idi. Dünyadan gözünü çəkmiş, kilsədə ruhani həyat yaşayırdı.