Əmisi Əbu Talibin Himayəsi

Daha tərəddüd üçün bir zərrə belə qalmamışdı. Onun tarixi bir vəzifəsi vardı və o da üzərinə düşən bu vəzifəni yerinə yetirəcəkdi. Bu məqsədlə üzünü  Əbu Talibə tutub soruşur:

− Sən bu oğlanın nəyisən?

Ərəblərdə ata olmayan yerdə əmi və baba ata əvəzi sayılardı və  buna görə  də Əbu Talib:

− Atası, − cavabını verir.

Bu ana qədər ehtimalları düz çıxan Bahira diksinir, çünki Əbu Talibin cavabı onun üçün gözlənilməz idi. Bir müddət duruxur və cavabın təsiri ilə başını sərt şəkildə yelləyir. Bu halı ilə sanki: “Xeyr, bu ola bilmə” deyirdi. Çünki bilirdi ki, atası O, hələ anadan olmamış  vəfat etməli idi.

− Xeyr, sən bu uşağın atası ola bilməzsən. Bunun atası yaşaya bilməz. O hələ anadan olmamış atası vəfat etməli idi, − deyir.

Onsuz da Əbu Talib də həm əmisi, həm də vəlisi olduğu üçün belə cavab vermişdi. Başqa sözlə artıq Əbu Talib üçün həqiqəti söyləmək vaxtı idi və o:

− O, mənim qardaşım oğludur, − soyuqqanlılıqla deyir. Əbu Talib suallardan narahat olmağa başlasa da, Bahira soruşmağa davam edirdi:

− Bəs atası nə işlə məşğuldur?

Əbu Talib kəsə cavab verir:

− Anası Ona hamilə olanda vəfat etdi.