İstəmirsənmi, ya Əli! Harun Musanın yanında hansı
məqamdadırsa, sən də mənim yanımda o məqamda olasan!
Bir fərqlə ki, Məndən sonra peyüəmbər gəlməyəcək!
Gözlənilən Nəbini körpəliyindən himayəsinə götürən Əbdülmüttalibin ölümündən sonra əmisi Əbu Talib Ona sahib çıxmış, Onu həyatı boyu qorumuşdu. Artıq eyni evdə yaşayacaqdılar. Əsasən ticarətlə məşğul olur və dolanışığı da bu yolla təmin edirdilər. Artıq Bəşəriyyətin Əmini böyümüş və əmisi ilə ticarət karvanlarına qoşulmuşdu. Hz. Xədicə ilə də bu yolla tanış olub ailə qurmuşdu. Bundan sonra Əbu Talibin evindən ayrılan Allah Rəsulu bir vəfa insanı kimi əmisini müntəzəm ziyarət edir, ehtiyaclarına əl tutmağa çalışırdı. Əbu Talibin kiçik oğlu Əli də bundan sonra dünyaya gəlmişdi.
Qıtlıq hökmü sürürdü: Əbu Talibin də işi yaxşı getmir, hamı kimi onun da ailəsi sıxıntı çəkirdi. Əmisinin çəkdiyi məşəqqətlər Allah Rəsulunu da dərindən yaralayırdı. Rəsulullah buna bir çarə axtarırdı. Bu məqsədlə bir gün o biri əmisi Abbasın yanına getdi. Vəziyyəti ona danışacaq, Əbu Talibin dərdinə çarə yollarını axtaracaqdılar. Abbasın yanına gəldi və ona:
– Əbu Talibin bir uşağını sən himayəyə götür, birini də mən, – dedi.
Şəfqət və mərhəmət abidəsinin ixlasla etdiyi təklif məntiqli idi. Abbas da bunu qəbul etdi. Birbaşa Əbu Talibin yanına gedib onu da razı saldılar. Bir zamanlar evində saxlayıb himayə etdiyi qardaşı oğlunun bu həssas təklifi Əbu Talib kövrəltdi. Vaxtilə, digər qardaşları arasında Ona özünün sahib çıxması ilə nə qədər düzgün davrandığını indi daha yaxşı anlayırdı. Əlinin böyük qardaşı Aqili öz yanında saxlamaq istədiyini bildirən Əbu Talib o biri övladlarını apara biləcəklərini söylədi və beləliklə, Cəfəri Abbas, Əlini də Allah Rəsulu götürüb geri döndülər. Bu vaxt Əli beş yaşındaydı və bundan sonra Allah Rəsulu ilə bir yerdə olacaq, məhz Onun nəzarətində tərbiyə alacaq, yetişəcəkdi. Peyğəmbərlik gələnə qədər 4-5 il birlikdə yaşayacaqdılar. Rəsulullah onu cəhalətin kirinə bulaşmaqdan qoruyacaqdı.
