Ağrılı Mərhələ

Ruqanə və iki möcüzə

Peyğəmbərimiz (s.ə.s.) insanların hidayətə çatması üçün hər cür yolu sınaqdan keçirirdi. Bunu edərkən də kimin hansı məsələyə və nəyə daha çox marağı varsa, həmin sahəni əsas götürərək sözü İslamın üzərinə gətirir və bununla da Uca Allahı insanlara tanıtmağa çalışırdı. Ancaq bunun üçün qarşıdakı adamı çox yaxşı tanımaq lazım idi. Elə təbliğin ən mühüm şərtlərindən biri də duyğu və düşüncəsi, istək və arzuları, zövq və sevimli məşğuliyyətləri baxımından qarşıdakı adamı çox yaxşı tanımaq idi və bunu ən yaxşı edən şəxs də, şübhəsiz ki, Allah Rəsulu (s.ə.s.) idi.

Ruqanə ibn Yəzid adlı kürəyi yerə vurulmayan bir pəhləvan var idi. Peyğəmbərimiz (s.ə.s.) də bu adamla tez-tez görüşürdü. Yenə bir gün Məkkənin kənar məhəllələrinin birində görüşüb söhbət edirdilər. Hz. Məhəmməd (s.ə.s.):

− Ey Ruqanə, − deyərək sözə başlayır, − Gəl sən də təqva paltarını geyin və dəvətimi qəbul  et, − deyir.

Ruqanə:

− Bilsəm ki, Sənin məni dəvət etdiyin şey haqq və doğrudur, gəlib Sənə tabe olaram, − cavabını verir. Bu sözlərində səmimiyyət gizlənmişdi və iş buraya qədər gəlmişkən  məsələ yarımçıq qalmamalı və axıra çatdırılmalı idi. Buna görə də, Ruqanənin başa düşəcəyi dildə danışmaq lazım idi:

− Əgər Mən səni burada məğlub etsəm, gətirdiklərimin haqq olduğuna inanarsanmı? − deyə soruşur Allah Rəsulu (s.ə.s).