Səhabələr

Əmisi Əbu Talibin Himayəsi

Ancaq İnsanlığın Əmini  Bahiranın sözlərindəki  bəzi adlardan narahat olur və:

− Mənə Lat və Uzzanın adını çəkib sual vermə. Allaha and olsun ki, mən hər şeydən çox  onlara  qəzəblənirəm, − deyə etiraz edir. Bahira Qureyşin daha çox bu iki bütə and içdiyini bildiyi üçün bu adları dilə gətirmiş və bəlkə də, bununla Son Sultanın bütpərəstliyə münasibətini öyrənməyə çalışmışdı. Aradığını tapırdı. Hər yeni əlamət digərini təsdiq edir və ona daha böyük əminlik verirdi.  Sezdiyi  fərqlilik açıq-aşkar idi.

− Elə isə Allah adına söz ver və yalnız soruşduqlarımı cavablandır, − deyərək verəcəyi  suallara zəmin  hazırlayırdı. Cavab Bahiranı daha da  rahatladır.

− İstədiyinizi soruşun.

Artıq Bahira Hz. Məhəmməddən (s.ə.s.) yatmağındandan yuxularına, gündəlik həyatından   arzularına qədər bir çox şey soruşub öyrənir. Bahira sual verir, Hz. Məhəmməd də təmkinlə cavablandırırdı. Hər şey aydın idi: bütün bunlar kitablarda oxuduğu kimi cərəyan edirdi. İşin dialoq mərhələsi yekunlaşmışdı, bütün əlamətlər həmsöhbətinin O olduğunu ucadan hayqırırdı. Bircə peyğəmbərlik möhürü qalmışdı. Onu da görmək istəyirdi. Ancaq mərifət insanı gələcəyin Rəsulu səbəbini bilmədən belini açıb kürəyini hər kəsə göstərən deyildi. Başqa çarə olmadığını görən Bahira əlacsız qalıb qulağına pıçıldayır. O da maraqlı qocanı çox gözlətmir. Bəlkə də, elə “Görmədən gedirəm” deyərkən özünü Onunla şərəfləndirən Rəbbinə ürəyində şükür edirdi.