Bədirdən sonraki hadisələr

Nəhayət, əlini Rəsulullahın zirehinin cibinə soxur və özünə tərəf çəkir. Bunu görən Allah Rəsulu (s.ə.s.) ona: "Əllərini çək," – deyir. Dediyini yerinə yetirməyincə ikinci dəfə səslənir:

− Burax Məni!

− Vallah, buraxmaram, – deyir, – mənim müttəfiqlərimlə yaxşı davranmağa söz verməyincə buraxmaram! Çünki onlar üç yüzü zirehli olmaqla yeddi yüz nəfərlə birlikdə məni ərəb və əcəmlərdən qoruyub, bir günün içində onların işini bitiriblər. Artıq mən fasiləsiz müharibələrin başlamasından qorxuram!

Onun bu halını görüb əsl niyyətini anlayan başqa bir müttəfiq Ubadə ibn Sabit Peyğəmbərimizin (s.ə.s.) hüzuruna gəlir və Bəni-Qaynuqa ilə olan bütün razılaşmalara xitam verdiyini bildirir:

–Ya Rəsulullah, mən artıq sadəcə Allah və Rəsulu ilə möminləri dost qəbul edir və ondan başqa bu kafirlər də daxil olmaqla bütün müqavilələri rədd edirəm!

Elə Cəbrailin gətirdiyi xəbər də eyni şeyləri tövsiyə edirdi. Gələn ayələrdə möminlərin dostunun ancaq möminlər ola biləcəyindən bəhs edilir, başqaları ilə münasibətlərdə daha həssas davranılmasının zəruriliyi bildirilir və iman məfkurəsi çərçivəsində hərəkət edənlərin də mükafatını mütləq alacağı ifadə edilirdi.^[13]

Buna görə Allah Rəsulu (sallallahu əleyhi və səlləm)  Bəni-Qaynuqa yəhudilərinə üç gün vaxt verir və bu müddətdə Mədinəni tərk etməyi tələb edir. Bu qədər üsyan və düşmənçiliyə baxmayaraq, nə birisinin burnu qanayır, nə də əsir alınır. Halbuki onlar əməlləri ilə buna layiq idilər və barələrində də belə bir qərarın veriləcəyini  gözləyirdilər. Dünya onların olmuşdu. Ölüm gözlərkən həyatlarının yenidən özlərinə qaytarılmasını böyük bir lütf kimi dəyərləndirib hökmə etiraz etmədən dərhal yol hazırlıqlarına başlayırlar. Onların Mədinəni tərk etməsinə əshab adından Ubadə ibn Samit nəzarət edirdi. Çoxlu silah-sursat qoyub gedirlər və bunlar da əshab arasında qənimət kimi bölüşdürülür. bəni-qaynuqalıların digər mal-mülkləri ilə bağlı işlərin icrasına isə Məhəmməd ibn Məsləmə nəzarət edir.