Səhabələr

Cəmiyyətlə Bütünləşən Nüzul Keyfiyyəti

Halbuki, məkkəlilər bütpərəstlik düşüncəsinə o qədər qapılmışdılar ki, Allahın tək və bir olduğuna heç cür inana bilmir, hətta bu məsələni öz aralarında müzakirə edib bir naqislik kimi dilə gətirirdilər. Əbu Cəhil və Vəlid ibn Müğirə də daxil olmaqla bir qrup məkkəli Əbu Talibin yanına gələrək bu məsələdən şikayət edəcək və bununla bağlı təəccüblərini bildirəcəkdilər. Buna əsasən yeni ayələr nazil olmağa başlayacaq və onların iç dünyasını belə təsvir edəcəkdi:

− Onlar öz içərilərindən özlərinə Allahın əzabı ilə qorxudan bir peyğəmbər gəlməsinə narahat oldular və  o kafirlər belə dedilər: “Bu, yalançı bir sehrbazdır! Baxın, durub bu qədər ilahı bir ilah etmək istəyir. Bu, həqiqətən, gülünc və təəccüblü bir şeydir.[2]

Qureyşin böyükləri bir yerə yığışaraq məsləhətləşmək üçün Husayn ibn Ubeydin[3] yanına gedirdilər. Məqsəd, təcrübəli və böyük bildikləri Husaynı vasitəçi edib Peyğəmbərimizin yolunu kəsmək idi.

− Bizim üçün bu adamla danış ki, ilahlarımız haqqında danışmaqdan əl çəksin,− deyirlər. Husaynın özü də narahat idi və gələnlərin təklifini qəbul edib evdən çıxır. Digərləri də onun ardınca düşürlər. Nəhayət, gəlib Rəsulullahın (s.ə.s.) qapısı ağzına çatırlar. Birinci Husayn başlayır sözə:

− Ey Məhəmməd! Sən nəyə görə ata-babalarımız əleyhinə  danışırsan? Halbuki, Sənin atan çox yaxşı və xeyirxah bir insan idi!

Müxatəbini tanımaqda Rəsulullahın (s.ə.s.) misli-bərabəri yox idi və Husaynı necə “diz çökdürəcəyini” çox yaxşı bilirdi. Əvvəlcə:

− Ey Husayn! Sən neçə ilaha  ibadət edirsən? − deyə soruşur.

− Yeddisi yerdə, biri də göydə olmaqla səkkizinə!

−  Başına bir iş gələndə hansından kömək istəyirsən?

− Göydəkindən!

− Malın itəndə hansına yalvarırsan?

− Göydəkinə!

− Elə isə çətinə düşərkən kömək dilədiyin Allah təkbaşına sənin bütün ehtiyaclarını təmin etdiyi halda, necə olur ki, başqalarını Ona şərik qoşur, Onunla eyni tutur, yalvararkən heç kimi ortaq qoşmadığın həmin Allaha işin həll olunub şükür məqamı gəlincə başqa ortaqlar düzəldirsən? Ey Husayn! Gəl, sən də bir olan o Allaha təslim ol![4]