Davamçılar və möhnət illəri

Çevik davranıb fürsəti yaxşı dəyərləndirənlər üçün Allah (cəllə cəlaluhu), kim bilir, o biri aləmdə necə nemətlər hazırlayırdı... Məclis tamamilə nura bürünmüşdü və hər ikisi də orada səmimi hisslərini dilə gətirəcək, müsəlman olacaqdı.

Bu mənzərəni Sultanlar Sultanı da təqdirlə qarşılamışdı. Cəbrail gələrək bu ayələri təbliğ edirdi:

− Tağuta (şeytana, bütlərə) ibadət etməkdən çəkinib tövbə edərək könüldən Allaha tərəf dönənləri müjdə gözləyir. Ya Peyğəmbər! Bəndələrimə müjdə ver! O kəslərə ki, öyüd-nəsihəti dinləyib onun ən gözəlinə (düzgününə) uyarlar. Onlar Allahın doğru yola yönəltdiyi  kimsələrdir. Ağıl sahibləri də elə onlardır!^[2]

Hz. Əbu Bəkirin müsəlman olandan sonra eyni gözəllikləri dostları ilə də bölüşüb onların da bunlarla bəzənməsi üçün göstərdiyi səylər nəzərdən qaçmamışdı. Buna görə də səmalar Əbu Bəkri alqışlayırdı. Çünki bunlar Haqqı razı salan əməllər idi və Allah da Öz  adı uğrunda çalışanlara ağlagəlməz, təsəvvürəsığmaz nemətlər vəd edir.^[3]

Hz. Osman da artıq müsəlman olmuşdu. Amma onun söz dinləməyən Hakəm ibn Əbil-As adlı bir əmisi var idi. Əmisi onun da müsəlman olduğunu öyrənincə qəzəbindən zəncir çeynəyirdi. O, Osmanın əl-ayağını bağlatdırıb həbs edir. Gözünü qorxutmaq istəyir. Qardaşı oğlunu təhdid edir,  xoşagəlməz ifadələr  işlədirdi: