Davamçılar və möhnət illəri

Bu, yalnız bir başlanğıc idi, davamı da gələcəkdi. Artıq Hz. Talha da başqa müsəlmanlar kimi Qureyşin əza və cəfasına məruz qalanlardan biri idi. Hətta Hz. Əbu Bəkirin dəvətini qəbul etməyən doğma qardaşı Osman ibn Ubeydullah da Hz. Talhaya düşmən kəsilmiş və ona vermədiyi əziyyət qalmamışdı.^[7]

Əbu Zərin gəlişi və  ilk acı təcrübə

Bir həyəcan dalğası yavaş-yavaş Məkkəni bürüyürdü... Əsrlərin quraqlığına su olacaq bir mənbə tapılmışdı və bunun fərqinə varan  hər kəs yanğısını söndürmək təlaşı ilə qıvrılırdı. Hətta insanlarda təkcə öz susuzluğunu söndürmək deyil, susuzluq çəkən hər kəsi bu bulağa aparmaq səyləri müşahidə olunurdu. İllərlə bu günü gözləyən insanlar Onun zühurunun həyəcanını yaşayırdı. Qifar qəbiləsinin söz ustadı Əbu Zər də onlardan biri idi. O, Məkkədəki vəziyyəti eşitmişdi və dərhal oraya getməyə can atırdı. Əvvəlcə özü kimi şair olan böyük qardaşı Uneysi göndərir Məkkəyə... Müşahidə və təəssüratlarını danışarkən:

− Məkkədə sənin dininə bənzər din gətirən bir adamla rastlaşdım. Allah Onu peyğəmbər olaraq  göndərmişdir, insanlar isə Ona “sabi” (Ulduzları müqəddəs hesab edərək onlara ibadət edən şəxs) deyirlər. Mən yalnız insanların Ona dediklərini sənə danışıram. Ona “kahin”, “sehrbaz” və “yalançı” deyirlər. Amma mən Onun bəzi sözlərini eşitdim, əminəm ki, O, bunların heç birindən deyil. Allaha and olsun ki, mən Onun doğru danışdığına inanıram, − deyir.^[8]