Gözlənilən hadisələr və Uhud

Ardınca da qılıncını qınından çıxarıb müşriklərin içərisinə soxulur. Onun gəldiyini görən müşriklər qorxudan kənara çəkilirlər. İki tərəfə qaçışan izdihamın arasından açılan yolla irəliləyən Hz. Əli cərgələrin arxa tərəfində Allah Rəsulu ilə üz-üzə gəlir.

Düşmən cərgələrindən gələn ox yağışına bədənlərini sipər edib oxların Rəsulullaha dəyməsinin qarşısını alanlar var idi; elə bil, ətrafında ətdən divar çəkilmişdi. Hz. Talha ibn Ubeydullah əlini Rəsulullaha tərəf gələn oxun qabağına uzadır, iki barmağı qopur. Rəsulullah üçün iki barmağını fəda etmək nə idi ki? Onlar dünya və axirətlərini Onun yolunda vermək üçün yarışırdılar. İki barmaq getsə belə, Allah Rəsuluna tuşlanan oxun yönünü dəyişmək onlar üçün  hər şeydən vacib idi.

Müşriklərin yaxınlaşdığını görən Peyğəmbərimiz (s.ə.s.):

− Bunların cavabını kim verəcək? − deyə səslənir. Hz. Talhanın səsi yüksəlir:

− Mən, ya Rəsulullah!

Görünür, onun durduğu yerin strateji əhəmiyyəti var idi  və buna görə də Allah Rəsulu (s.ə.s.):

− Sən yerindən tərpənmə, − deyir. Dərhal ənsardan başqa bir səhabə dillənir:

− Mən, ya Rəsulullah!

–Yaxşı sən gəl, − deyir Allah Rəsulu (s.ə.s.) və var qüvvəsi ilə vuruşur ənsar...

Və çox keçmədən də şəhid olur. Bir azdan başqa bir müşrik dəstəsi peyda olur. Peyğəmbərimizin səsi yenə əks-səda verir Uhud meydanında:

− Bunların qarşısına kim çıxacaq?

− Mən, ya Rəsulullah, − deyən Hz.Talha idi. Yenə də eyni sözlər eşidilir:

− Sən yerində qal.

Bu dəfə də başqa bir ənsarın səsi gəlir:

− Mən, ya Rəsulullah!

− Yaxşı sən gəl, − deyir Allahın Rəsulu.

Bu sözləri eşidən ənsar dərhal döyüşə başlayır və çox keçmədən əvvəlki yoldaşı kimi qəhrəmancasına şəhid olur.

Eyni vəziyyət Rəsulullahın (s.ə.s.) yanında təkcə Talha ibn Ubeydullah qalana qədər davam edir. Təkrar təhlükə yaxınlaşınca Peyğəmbərimiz (s.ə.s.) yenidən səslənir:

− Bunların qarşısına kim çıxacaq?