Fəziləti
Hz. Səid duası qəbul olan şəxslərdən idi. Bununla bağlı belə bir hadisə nəql edilir: Aqiqdə yaşayarkən ərazi qonşusu Ərva adlı bir qadın Mədinənin valisi Mərvanın yanına gedib Səid b. Zeydin onun ərazisini qəsb etdiyini söyləyir. Mərvan da iki nəfəri məsələni araşdırmaq üçün təyin edir. Onlar hər iki tərəfi dinlədikdən sonra kimin haqlı olduğunu valiyə bildirəcəkdilər.
Abdurrahman b. Amr adlı bir məmurun başçılığı ilə heyət Aqiqə Hz. Səidlə görüşməyə gəlir. Onları qarşılayan Hz. Səid niyə gəldiklərini başa düşür və belə deyir: “Mən Rəsuli-Əkrəmdən bunu eşitdim: Kim ki, özünə aid olmayan bir torpaq parçasını qəsb edərsə, yerin yeddinci qatında da olsa, qiyamət günündə o torpaq onun boynuna dolanacaqdır”. Bu hədisi rəvayət etdikdən sonra öz ərazisindən kənara çıxmadığına dair and içmiş və əllərini qaldıraraq o qadın haqqında belə dua etmişdi: “Allahım, bu qadın yalan deyirsə, gözü kor, quyusu ona məzar olsun”. Bir müddət keçdikdən sonra qadının gözləri kor olmuşdu. Sonra həyətdə gəzərkən bağçadakı quyuya düşmüş və orada ölmüşdü. Bəlkə də, o dövrdə Əməvilərin səhabələri təzyiq altında saxlamaq üçün əmələ gətirdiyi şəraitdə qadın nə isə almaq istəmişdi. (Doğruyu ancaq Allah bilir.)
Zövcələri və uşaqları
Hz. Səid bir neçə dəfə evlənmiş, xeyli uşaq sahibi olmuşdu. Oğlan uşaqlarından bəzilərinin adları belədir: Abdurrahman Əkbər, Ömər, Abdullah, Əsgər, Məhəmməd, Əsvəd, İbrahim, Talha.
Qızlardan da bəzilərinin adı belədir: Atiqə, Ümmü Həsən, Ümmü Səlma, Ümmü Səid, Ümmü Həbibi Kübra, Aişə, Zeynəb.
Vəfatı
Ömrünün sonlarını Aqiqdə yaşadığını demişdik. Burada sakit bir həyat yaşayırdı. Hicri təqvimin 50-ci ilində vəfat etmişdir. Ölüm xəbərini alan kimi İbn Ömər və Sad b. Əbu Vaqqas gəlmişlər. Cənazəni yumaq və kəfənləmək işlərini Hz. Sad həll etmiş, namazını İbn Ömər qıldırmışdı. Cənazəsi Mədinəyə gətirilərək orada dəfn edilmişdi. Məzara da yenə ikisi endirmişdi (Rahmətullahi aleyhi rahmətən vasia).
Rəvayət etdiyi hədislərdən
Hədislə bağlı bəzi mənbələrində onun heç hədis nəql etmədiyi haqqında yanlış məlumatlar verilir.[1] Ancaq bu doğru deyildir.
Təkcə Əhməd b. Hanbəlin “Müsnəd” əsərində rəvayət etdiyi hədislərin sayının 29 olduğu barədə bilgi verilir.[2] Bunlardan bəziləri təkrardır. Yuxarıda verdiklərimizdən başqa daha iki hədis nəql edək:
“Əfəndimizlə (s.a.s.) Hira dağının üstündə idik. Bu vaxt dağ silkələnməyə başladı. Rəsulullah belə dedi: Hira, yerində dur! Sənin üzərindəkilər ya sıddıqdırlar, ya da şəhiddirlər. Əfəndimiz axırda yuxarıda adları çəkilən cənnətlikləri saydı”.
Rəvayət etdiyi hədislərdən biri də belədir: “Kim ki malı uğrunda ölsə, şəhiddir. Bir qarış torpağı qəsb edən yerin yeddinci qatına ensə də, o torpaq onun boynuna dolanır”. [3]
[1] Misal olaraq bax. Mehmet Görməz, “Sünnə və hədisin anlaşılması və yorumlanmasında metodoloji problem”, TDV. Ankara, 2-ci nəşr 2000, s. 191
[2] Darul-Fikrin 1991-də nəşr etdiyi “əl-Müsnəd”də, 1;396-403. səhifələr arasında, 1625-dən 1654-ə qədər Hz. Səid b. Zeydin hədisləri yerləşir.
[3] Digər mənbələrdən başqa Nədvinin “Əsri Səadət”, 2-19 və davamından istifadə edilmişdir.
