Xədicə ilə ilk görüş

− Mən əsla onların adına and içmərəm, onsuz da onlar qədər xoşlamadığım heç nə yoxdur, − deyir, öz şərtləri qəbul edilməyincə belə bir razılığın mümkün olmayacağını bildirirdi.^[4]

Bir tərəfdə hadisələri izləyən Meysərə üçün bunlar çox mühüm məlumatlar idi. Allah Rəsulu onların yanından uzaqlaşınca adam xəlvətcə Meysərənin yanına yaxınlaşır, Lata və Uzzaya and içməkdən imtina edən bu adamın kim olduğunu soruşur:

− Onu tanıyırsanmı? Bu adam kimdir?

Və Meysərənin dillənməsinə macal vermədən qərarını verir və bunları söyləyir:

− Onu əsla tərk etmə. Şübhəsiz ki, O, Peyğəmbərdir.^[5]

Rahib Nastura

Nəhayət, Şamdakı işləri də qurtarmış, yola düzəlmiş, geri qayıdırdılar. Yolun məşəqqəti dözülməz həddə çatanda dincəlmək üçün dayanırlar. Hərə bir tərəfə çəkilib həm hesab-kitabla məşğul olur, həm də dincini almağa çalışırdı. Allah Rəsulu da qoca bir ağacın altında oturub kölgələnirdi.

Bir qədər keçmişdi ki, Meysərə bir nəfərin qaça-qaça yaxınlaşdığını görür. Bu, onları  uzaqdan seyr edən məşhur rahib Nastura idi. Meysərənin yanına gəlir və:

− O ağacın altında oturub istirahət edən kimdir? − deyə soruşur. Bu sualın cavabı  Meysərə üçün heç də çətin deyildi. Tərəddüd etmədən: