Gözlənilən hadisələr və Uhud

Qılıncı alan Əbu Dücanə düşmən cərgələrinə doğru irəliləyərkən elə bir əda ilə yeriyir ki, onu arxadan seyr edən Allah Rəsulu (s.ə.s.) əshabına deyir:

– Belə yeriş yalnız bu kimi hallar üçün qəbul olunandır, yoxsa adi hallarda bu, Allahın sevmədiyi bir yerişdir!

Az qala sevincdən uçan Əbu Dücanə şeir söyləyə-söyləyə düşmən səflərinə atılır. Artıq gözdən itmək üzrə idi. Qılıncın ona deyil, Əbu Dücanəyə verilməsinin səbəbini bilmək istəyən Hz.Zubeyr də onun arxasınca gedib düşmən cərgələrinə qarışır. Bir gözü ilə Əbu Dücanəni təqib edir. Önünə çıxan kafirin başını kəsir və cərgələri yara-yara arxaya doğru irəliləyirdi. Qılınc kütləşəndə da onu daşla itiləyib yenidən yoluna davam edirdi. Müşriklərin arasında müsəlmanlara çox ziyan verən bir adam var  idi və Əbu Dücanə onunla qarşılaşıb işini bitirir.

Artıq Əbu Dücanə Peyğəmbərimizin göstərdiyi hədəfə – ən son nöqtəyə çatmaq üzrə idi. Belə ki, cərgələrin arxasında dayanan qadınların yanına qədər gəlib çatmışdı. Qarşısına kafirləri döyüşə təşviq edən bir qadın çıxır. Qılıncını qaldırıb başına endirirdi ki, Əbu Sufyanın xanımı Hindin:

− İmdad, − deyə qışqırığı əks-səda verir Uhud meydanında. Ancaq onun köməyinə gələsi heç kim yox idi və bir anda Əbu Dücanə öz-özünə:  "Allah Rəsulunun qılıncını bir qadının qanına bulaşdırmayım," − deyə düşünərək geri çəkilir və əlində imkan olduğu halda son zərbəni vurub Hindi öldürmür.^[13]

Məkkə ordusunun məğlubiyyəti

Müsəlmanlara meydan oxuyan Talha ibn Əbi Talha öldükdən sonra Qureyşin bayrağını həmin ailədən digər qohumları götürür. Sıra ilə bunlar Osman ibn Əbi Talha, Əbu Sad ibn Əbi Talha, Müsafi ibn Talha, Haris ibn Talha, Kilab ibn Talha ibn Əbi Talha, Cülas ibn Talha ibn Əbi Talha idi. Bunlar Talhanın qardaşı, oğlu, əmisi oğulları idi. Eyni ailədən yeddi nəfər müşrik bayrağı altında can verir.

Əlbəttə ki, bu bir anda baş verməmişdi, ancaq nəticə dəyişmirdi. Cülasın da öldürülməsindən sonra bu bayrağı Ərtat ibn Şurahbil qaldırır, çox keçmədən onun vücudu da torpağa düşür. Bu dəfə də Əbu Zeyd ibn Ümeyr götürür və o da öldürülüncə Qasit ibn Şurahbil Məkkə bayrağını Uhudda dalğalandırmağa çalışır.

Nəhayət, onun da ölümündən sonra bayrağı daşımaq işi qadınlara qalır. Bayrağının dalbadal yerə düşdüyünü görən müşrik ordusunun intizamı getdikcə pozulur. Bayrağı qaldıran canından olur: artıq onu götürməyə heç kimin cəsarəti çatmırdı. Arxa cərgələrdə bunu görən qadınlardan Amra binti Alqamə yerə  düşmüş bayrağı götürüb qaldırmaq istəyir.

Ancaq iş işdən keçmişdi. Məkkə bayrağının qalxmasının artıq bir mənası qalmamışdı. Böyük bir məğlubiyyət yaşanırdı. Müşrik qadınlar qaçan Məkkə əsgərlərini saxlamaq üçün ora-bura yürüyür, amma bir faydası olmurdu. Xüsusilə, Əbu Sufyanın xanımı Hind qorxub qaçan əsgərlər qarşısında özünü sipər edirdi.