Hz. Ömərin gəlişi və ibn Ərkamın Evinin Tərk Edilməsi

Bir çərşənbə axşamı idi. Peyğəmbərimiz (s.ə.s.) İbn Ərkamın evində əllərini qaldırıb dua edərək Allaha yalvarırdı. O qədər səmimi və qətiyyətli idi ki, Onun bu halı yanındakı səhabələrin də gözündən qaçmamışdı. Allah Rəsulu (s.ə.s.) əllərini açıb gözlərini səmaya dik­miş, bütün varlığı ilə belə dua edirdi:

− Allahım! Bu iki adamla dinini əziz et: Ömər ibn Xəttab və Amr ibn Hişam (Əbu Cəhil)!^[1]

Ömər ibn Xəttab zəhmli adam idi. Çox cəsarətli idi və heç kimdən qorxub çəkinməzdi. Bu xüsusiyyəti ona atasından keçmişdi. Buna görə də, bacısı və onun əri müsəlman olduqlarını Ömərdən gizlədirdi. Heç kimə bildirmədən namaz qılır, Quran oxuyur, gizli-gizli İslamı təbliğ edirdilər.

Əslinə qalsa, Hz. Ömər baş verən hadisələri kənardan müşahidə edir, üzərindəki təzyiqləri bir tərəfə atıb müsəlman olmasa da, ən azı bu dini qəbul edənlərin fəzilətlərini görüb onları təqdir edirdi. Bir axşam Kəbəyə gəlib gecəni orada qalmaq qərarına gəlmişdi.  Bu ərəfədə Allah Rəsulu (s.ə.s.) buraya gəlir və Quran oxumağa başlayır. Rəsulullah (s.ə.s.) “Haqqa” surəsini oxuyurdu. Hz. Ömər bunu ilk dəfə eşidirdi və sözlərdəki cazibə çox xoşuna gəlmişdi. Sözün təsirindən qurtulmaq üçün bir qulp qoymalı idi və etiraz olaraq Qureyşin ifadə etdiyi kimi:

− Şair, − deyir. Ancaq gələn səs davam edirdi:

− Bu Quran çox möhtərəm bir elçinin Allahın ona nazil etdiyi sözüdür! O, şair sözü deyildir! Nə az inanırsınız!

Ola bilməzdi. Ürəyindən keçirdiyi sözə dərhal cavab verilmişdi. Bu dəfə:

− Kahin, − deyərək fikrini dağıtmağa çalışır. Səs gəlməyə davam edirdi:

− O, kahin sözü də deyildir! Nə az düşünürsünüz! O, aləmlərin Rəbbi tərəfindən nazil edilmişdir.^[2]