Bədirdən sonraki hadisələr

Sən demə, adam əvvəldən plan qurmuş və Rəsulullaha yaxınlaşıb Onu öldürmək istəmişdi. Buraya gəlməmişdən əvvəl də qohumları arasında əhd etmiş və Məhəmmədül-Əmini öldürmədən  geri qayıtmayacağını söyləmişdi.

Adamın bu halını görən Allah Rəsulu (s.ə.s.) gözləri ilə onu əsir almağa çalışaraq:

– Allah! – deyir.

Təvəkkülü tam idi və Allahın da Onu qoruyacağına dair təminatı var idi. Belə ki, adam qılıncını qaldırdığı an Cəbrail  qarşısında peyda olur və köksünə endirdiyi zərbə ilə yerə sərir.

Özünü itirən adam sağına-soluna baxır və bu zərbənin haradan gəldiyini müəyyən etməyə çalışır. Bu vaxt Allah  Rəsulu (s.ə.s.) da onun yerə düşən qılıncını götürür və üstünə yeriyir:

– Bəs səni Mənim əlimdən kim qurtaracaq?

Çarəsiz idi. Köməyə kimi çağırsın!?. Sadəcə öz qolunu gücünə güvənirdi, amma o da bu vəziyyətdə bir işə yaramazdı. Təslim olmaqdan başqa yol görünmür və:

– Heç kim, – cavabını verir.

Qılıncını qaldırıb vəziyyətə hakim olduğu halda, onu yerə sərib başqasına məhkum edən bir qüvvə görmürdü ətrafında. Olsa da, bu güc ilahi-inayətə arxalanan bir Nəbiyə aid idi. O:

– Bundan sonra mən nə Sənə qılınc qaldıraram, nə də Sənə qılınc qaldıran insanların arasında olaram. Və mən şəhadət edirəm ki, Allahdan başqa ilah yoxdur və yenə mən şəhadət edirəm ki, Məhəmməd də Onun Rəsuludur.

Birisi Onu öldürmək niyyəti ilə gəlmişdi, amma indi özü həyat tapıb geri qayıdırdı, həm də başqa "ölü"lərə də həyat vermək niyyəti ilə! Çünki Dusur ibn Haris də qövmünün yanına qayıdır və dərhal onlara Allah və Rəsulullahı təbliğ edir:

– İndi mən ən xeyirli insanın hüzurundan gəlirəm.

"Minnət" mənasında gələn ilahi bəyanda bu vəziyyətə də işarə ediləcəkdi: "Ey iman gətirənlər! Allahın sizə olan lütfünü xatırlayın ki, bir dəfə bir tayfa sizə əl qaldırmaq (hücum etmək) niyyətində olduğu zaman Allah onlara maneçilik törətmişdi. Allahdan qorxun. Möminlər  yalnız Allaha təvəkkül etsinlər!"^[6]

Allah Rəsulu (s.ə.s.) on bir gün burada qaldıqdan sonra hər hansı bir problemlə qarşılaşmadan yenidən Mədinəyə qayıdır. Bu və buna bənzər qəzvələrlə Mədinədəki quruluşun gücü ortaya çıxır və İslamın Hicazdakı hakimiyyəti qüvvətləndirilirdi.

Bədirdən qısa müddət sonra baş verən digər hadisələr

İlk dəfə ramazan orucu tutulurdu və bir neçə gün sonra bayram idi! Allah Rəsulu (sallallahu əleyhi və səlləm) əshab arasında oturub onlara fitr sədəqəsi ilə bağlı hökmləri izah edirdi. Bundan sonra böyük-kiçik, azad-kölə, kişi-qadın, imkanı çatan hər bir müsəlman üçün Ramazan bayramından əvvəl fitr sədəqəsi vermək vacib olacaqdı.

Bu ərəfədə zəkatla əlaqədar tamamlayıcı hökmlər də gəlir. Rəsulullah (s.ə.s.) onları da əshabına bildirir və lazımi işlərin yerinə yetirilməsini istəyir.

Bunun ardınca da bayram müjdəsini bölüşür onlarla. Sevinc və əmin-amanlıq günləri idi və yenə də ilk dəfə Allah Rəsulunun arxasında cərgəyə durur və bayram namazını qılırlar.

Bu günlərdə qardaşı oğlu gənc Hz. Əli ilə Rəsulullahın (s.ə.s.) qızı Hz. Fatimənin kəbini kəsilir və sadə bir ziyafətlə evlənirlər.^[7]

Həmçinin Əbud-Dərda  gəlib müsəlman olur.