Karvana Bələdçi
Xədicənin mal-mülkünün sayı-hesabı yox idi, şərəf və soyuna da çatan olmazdı. Qadına yuxarıdan aşağı baxan bu cahil mühitdə belə, karvanlar hazırlayıb ölkələrarası ticarətlə məşğul olurdu. Elə gözlənilən müjdəni tanıma fürsətini də evlənmədən əvvəl bu vasitə ilə əldə etmişdi.
Şam tərəfə hazırladığı karvan üçün məvacibə işləyən işçilər lazım idi və karvanla gedib öz adından ticarət etmək üçün bir nəfər axtarırdı. Artıq vüslət çox yaxınlaşmışdı. Allah Rəsulunun əmisi Əbu Talib bunu eşidən kimi, qardaşı oğlunun yanına gəldi:
– Ey qardaşım oğlu! Mənim mal-mülküm yoxdur. Gördüyün kimi, vaxt bizim əleyhimizə işlədi və pis illər keçirdik. Nə malımız, nə də ticarətimiz qalıb. Bax burada Şama getməyə hazırlaşan qövmünün karvanı dayanıb. Xədicə karvanı aparıb ticarət etmək üçün adamlar axtarır. Mən sənin Şama getməyini istəməsəm də, oradakı paxıl insanların sənə pislik etməsindən qorxsam da, çarəsizəm. Onun yanına getsən, güman ki, etibarlı və təmiz olduğuna görə səni seçəcək…
Əbu Talib razılığı alan kimi Xədicənin yanına getdi. Çünki Xədicəyə qardaşı oğlu haqqında danışmaq istəyirdi. Belə ki, O, Məkkənin ən etibarlı, ən təmiz insanı idi. Ona görə də onun məvacibi başqalarından fərqli olmalıydı. Xədicənin belə bir iş üçün başqalarına nə qədər haqq verdiyini bilirdi və onun iki qatını istədi.
Digər tərəfdən, Xədicə hələ karvanı yola salmadan ən böyük qazancı əldə etdiyi üçün sevinirdi. Həyatında “ən gəlirli ticarəti” edirdi. İllər boyu həsrət və həyəcanla gözlədiyi an çatmışdı, sevincdən uçurdu. Bəlkə də, malının hamısını da istəsə, verməyə tərəddüd etməzdi. Əbu Talibin sözünə cavab verdi:
– Ey Əbu Talib! Sən çox məqbul haqq istəyirsən. Bundan daha çox istəsəydin belə, vallah, mən yenə də qəbul edərdim.
Bir də ən qabiliyyətli xidmətçisi Meysərəni onunla göndərmişdi. Ona Rəsulullahın hər istəyini nöqsansız yerinə yetirməyi və bir sözünü iki etməməyi dönə-dönə tapşırmışdı. Bu qədər yaxınlaşmasını yaxşı dəyərləndirməli idi və bu işdə Meysərəyə rolunun nə qədər vacib olduğunu xatırladaraq yol boyu nə olsa, hamısını yadda saxlamağı, qayıdarkən danışmağı bərk-bərk tapşırmışdı.
***
Nəhayət, karvan hərəkət etmiş və üç aylıq bir səfər başlamışdı. Şama girmədən bir yerdə dayanıb bir müddət istirahət etdilər. Onu uzaqdan seyr edən məşhur rahib Nastura qaça-qaça Meysərənin yanına gəldi və ağacın altında oturan adamın kim olduğunu soruşdu. Meysərənin cavabından sonra da:
– Vallah, bu ağacın altında oturan Peyğəmbərdir, – dedi. Daha sonra da bütün əlamətlərini öyrənib istədiyi cavabları aldıqda əminliklə:
– O peyğəmbərdir. Həm də peyğəmbərlərin sonuncusu, – söylədi.
