Xeybərdən sonraki hadisələr

O gün axşama qədər davam edən bu vəziyyət hər iki tərəf üçün döyüşün bitməsi demək idi. Belə ki, Bizans böyük bir orduya malik olduğu halda, kiçik bir ordu ilə çarpışıb daha çox itki verməklə geri dönmək istəmirdi. Və nəhayət, Bizans ordusu  geri çəkilməyə başlayır.

Əslində, Hz.Xalidin də niyyəti bu idi. Allah Rəsulunun əmanətlərini sağ-salamat Mədinəyə qaytarmaq arzusunda idi və nəticə də bu cür olacaqdı. Yeddi gün sürən əlbəyaxa döyüş nəticəsində müsəlmanlar üçü sərkərdə olmaqla cəmi on iki şəhid vermişdi ki, bu da dillərdə dastan olacaq bir qəhrəmanlıq örnəyi idi.

O dövrün hegemon dövlətinə qarşı döyüşəsən və qüvvələrin bu qədər qeyri-bərabər olduğu bir yerdə cəmi on iki nəfər şəhid verəsən! İlahi inayətdən başqa heç nə ilə izah etmək mümkün deyildi və bunu eşidən hər bir qəbilə artıq Rəsulullahın ordusuna bu gözlə baxmağa başlamışdı. Eyni zamanda Mutə Bizansın qalalarında açılan ilk dəlik idi.

Müsəlman ordusu Mutəyə gedərkən bəzi qəbilələr yolda problem çıxarmış, qan tökmüşdü. Hz.Xalid Mədinəyə qayıdarkən onlara baş çəkib həddini bildirəcək, yoluna bundan sonra davam edəcəkdi.

Mədinədəki qarşılama

Müsəlman ordusunun gəliş xəbərini alan Allah Rəsulu (s.ə.s.):

– Toplaşın və qardaşlarınızı qarşılamağa çıxın! – deyə əshabına müraciət edir və böyük-kiçik hamı onları qarşılamaq üçün Mədinə kənarına axışır.

Bu vaxt Allah Rəsulu Hz.Cəfərin uşaqlarını tərkinə alaraq Cürüf adlı yerə qədər gəlir. Mutənin qəhrəmanları indi qarşılarında durmuşdu. Allah (c.c.) inayət etmiş və ən az itki ilə və ən əsası da məğlub olmadan geri dönmüşdülər. Ancaq bunu hamı bilmirdi və bəzi səhabələr:

– Döyüşdən qaçanlar, – deyə onlara səslənir.

Onlar  dözə bilməyib:

– Ya Rəsulullah! Biz məgər qaçaqlarıq? – soruşur, bunun, həqiqətən də, döyüşdən qaçmaq olub-olmadığını şəxsən öyrənmək istəyirdilər.

– Əksinə, siz yenidən qüvvəsini toplayıb düşmənlə vuruşmağa hazırlaşanlarsınız, – deyə Mutə qəhrəmanlarının ürəyinə su səpir Allah Rəsulu (s.ə.s.). Sonra da üzünü əshabına tutub:

– Onlar Allah yolunda döyüşdən qaçanlar deyil, əksinə, inşallah, yenidən cəbhəyə çıxmaq əzmi ilə geri çəkilmiş əsgərlərdir, – deyir.

Rəsulullah məsələyə son nöqtəni qoyur bu sözləri ilə. Və utandığından gizlənmək istəyənlər rahat nəfəs alırlar, Allah və Rəsulu qatında məsumluğunu hiss edirlər.